داروی لوزارتان | موارد مصرف و عوارض قرص لوزارتان
داروی لوزارتان | موارد مصرف و عوارض قرص لوزارتان
لوزارتان از پرمصرف ترین داروهای قلبی در ایران می باشد. این دارو از دسته داروهای بلوک کننده ی گیرنده ی آنژیوتانسین دو می باشد.
آنژیوتانسین دو ،ماده ای شیمیایی می باشد که در بدن مسئول تنگ کردن عروق خونی می باشد.
همچنین این ماده با تاثیر بر روی ماده ی شیمیایی دیگر به نام آلدسترون که مسئول افزایش حجم بخش مایع (آب و مایعات جذب شده)خون می باشد، جریان خون را افزایش می دهد.
در نتیجه این داروها که در حقیقت اثرمهارکنندگی دارند، در کاهش کار قلب و کنترل فشارخون موثر می باشند.همچنین لوزارتان اثر محافظتی مطلوبی بر روی کلیه ها دارد.
لوزارتان در مواردی مانند فشارخون بالابا کنترل فشار خون ،در نارسایی های قلبی برای کاهش کار قلب و جهت محافظت از کلیه ها در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که با اختلالات کلیوی درگیر می باشند تجویز می شود.
این دارو به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر برای بهبود عملکرد قلبی و عروق شما تجویز می شود.
حتی محصولات دارویی ترکیبی از لوزارتان همراه با یک یا دو داروی دیگر تولید شده اند که اثر مناسب تر همراه با استفاده ی راحت تری داشته باشند مانند داروی Cozaar که ترکیبی از لوزارتان و یک داروی ادرار آور به نام هیدروکلروتیازید می باشد که برای کاهش فشار خون تجویز می شود.
پیش از مصرف لوزارتان
_در صورت سابقه ی هرگونه مشکل کلیوی(خصوصا مشکلات مربوط به انسداد عروق کلیوی)،مشکلات مربوط به دریچه های قلب یا عضلات قلبی و مشکلات کبدی پزشک خودرا مطلع کنید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
_ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا بدن شما بتدریجپبه اثرات دارو عادت پیدا کند.
_زمان مشخص در روز را برای مصرف این دارو تعیین کنید و برای اثر مناسب آن را منظم مصرف نمایید.برای بسیاری از بیماران مصرف این دارو صبح ها راحت تر می باشد.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد.
_به دلیل اینکه فشار خون بالا معمولا یک بیماری مزمن می باشد مصرف این دارو عموما به مدت طولانی توسط پزشک تجویز می شود لذا به مصرف دارو حتی در صورتی که احساس بهبودی می کنید ادامه دهید و دارو را بدون نظر پزشک قطع نکنید و عموما معاینات و آزمایشات (مانند پیگیری وضع پتاسیم خون ) دوره ای توسط پزشک خودرا ادامه دهید.
_مصرف برخی از ضد دردها و ضد التهاب ها (مانند آسپرین و ایپوبروفن)ممکم است باعث افزایش احتمال بروز عوارض دارویی لوزارتان شوند لذا لیست کلیه داروهای جدید خودرا پیش از شروع مصرف در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
_ جهت کنترل فشار خون و اثر مناسب تر این دارو، بسیار مهم است که در مدت درمان از یک رژیم غذایی و سبک زندگی مناسب که توسط پزشک به شما توصیه می شود پیروی کنید.
-مصرف این دارو در مدت درمان با این دارو احتمال بروز عوارضی همچون سرگیجه و از حال رفتن را تشدید میکند.
_از مصرف نمک های حاوی پتاسیم در مدت درمان با این دارو خودداری نمایید.
عوارض شایع لوزارتان
-احساس خستگی و سرگیجه یا سبکی سر هنگام تغییر وضعیت از حالت نشسته و خوابیده به ایستاده عارضه ی شایعی میباشد.
بهتر است به آرامی تغییر وضعیت دهید و در صورتی که احساس سرگیجه نمودید برای چند دقیقه بنشینید و سپس بلند شوید.
لوزارتان می تواند منجر به تغییر میزان پتاسیم خون شود به همین خاطر انجام آزمایشات خون دوره ای برای پیگیری سطح پتاسیم خون توصیه می شود.
موارد مصرف
لوزارتان یک آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین II می باشد با فعالیت ضدفشار خون که عمدتاً ناشی از بلوک انتخابی گیرنده های AT1 و کاهش اثر فشاری آنژیوتانسین II می باشد.
و در درمان بیماری فشار خون مخصوصاً در بیمارانی که در اثر دیگر مهار کننده های ACE دچار سرفه می شوند و همچنین جهت کاهش خطر حملات قلبی در افراد مبتلا به هیپروتروفی بطن چپ کاربرد دارد.
این دارو در درمان نفروپاتی دیابتی نیز مورد استفاده قرار می گیرد به علاوه در نارسایی قلبی و انفارکتوس میوکارد از آن استفاده شده است.
لوزارتان به طریق خوراکی و به صورت نمک پتاسیم تجویز می شود.
حداکثر اثر آن در کاهش فشار خون طی ۳ تا ۶ هفته بعد از درمان آغازین حاصل می شود.
فارماکوکینتیک
لوزارتان بعد از تجویز خوراکی به سهولت از مسیر گوارشی جذب می شود ولی تحت اولین مسیر متابولیسمی قرار می گیرد که منجر به یک زیست دستیابی سیستمیک ۳۳% می شود.
لوزارتان به یک اسید کربوکسیلیک فعال متابولیزه می شود، متابولیت ۳۱۷۴-E که فعالیت فارماکولوژیک بیشتری در مقایسه با لوزارتان دارد.
همچنین تعدادی متابولیت های غیر فعال ایجاد می شوند.
متابولیسم لوزارتان عمدتاً توسط سیتوکروم ۴۵۰-P ایزوآنزیم های CYP2C9 و CYP3A4 صورت می گیرد.
اوج غلظت پلاسمایی لوزارتان و ۳۱۷۴-E به ترتیب طی یک ساعت و ۳ تا ۴ ساعت بعد از دوز خوراکی حاصل می شود.
لوزارتان و ۳۱۷۴-E هر دو به میزان ۹۸% به پروتئین های پلاسما متصل می شوند.
لوزارتان هم به صورت داروی تغییر نکرده در ادرار و حدود ۶% به صورت متابولیت فعال در ادرار دفع می شود.
نیمه عمر حذف نهایی لوزارتان و ۳۱۷۴-E به ترتیب حدود ۵/۱ تا ۵/۲ ساعت و ۳ تا ۹ ساعت می باشد.
عوارض جانبی لوزارتان
آثار جانبی حاصل از لوزارتان ملایم و موقت می باشند و عبارتند از سرگیجه، سردرد، افت فشار ارتوستاتیک وابسته به دوز و مخصوصاً در افرادی که دچار کاهش حجم شده اند (مثل آنهایی که دوزهای بالای دیورتیک دریافت کرده اند) افت فشار خون می تواند رخ دهد.
همچنین ممکن است اختلال در عملکرد کلیه و ندرتاً راش های پوستی، خارش و آنژیوادم و افزایش مقادیر آنزیم های کبدی ایجاد شوند.
هایپرکالمی و درد عضلانی و درد مفاصل نیز گزارش شده اند و بر خلاف دیگر مهار کننده های ACE ، لوزارتان باعث ایجاد سرفه نمی شود.
از دیگر عوارض جانبی می توان به اختلالات مسیر تنفسی، درد پشت و ناراحتی های گوارشی و خستگی و نوتروپنی اشاره کرد.
پیشگیری و عوارض جانبی: در حاملگی مصرف لوزارتان ممنوع است و در بیماران مبتلا به تنگی شریان کلیوی می بایست با احتیاط مصرف شود.
لوزارتان از طریق ادرار و صفرا دفع می شود و ممکن است در بیماران کلیوی و کبدی نیاز به کاهش دوزهای تجویزی پیدا شود.
در بیمارانی که کاهش حجم وجود دارد مثل دریافت کنندگان درمان با دوزهای بالای دیورتیک ممکن است افت فشار خون ایجاد شود و قبل از شروع درمان با لوزارتان کاهش حجم آنها باید اصلاح شود و یا باید دوز کمی در مورد آنها تجویز گردد.
از آنجا که هیپرکالمی ممکن است رخ دهد مخصوصاً در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی غلظت های پتاسیم سرم باید چک شوند و همچنین باید به طور کلی از مصرف دیورتیک های potassium-sparing پرهیز کرد.
تداخلات دارویی لوزارتان
اثر ضد فشار خونی لوزارتان تحت تأثیر داروها و دیگر عوامل کاهش دهنده فشار خون تقویت می شود و به علاوه یک اثر هایپرکالمی می تواند در اثر مکمل های پتاسیمی، دیورتیک های potassium-sparing و یا دیگر داروهای ایجاد کننده هایپرکالمی ایجاد شود پس نباید لوزارتان را همراه با یک دیورتیک potassium-sparing تجویز کرد.
لوزارتان و بعضی از آنتاگونیست های گیرنده آنژیوتانسین II توسط ایزوآنزیم های سیتوکروم ۴۵۰-p متابولیزه می شوند و ممکن است در کنار داروهایی که این آنزیم ها را تحت تأثیر قرار می دهند تداخلات دارویی ایجاد شوند.
دارو های هم گروه لوزارتان
کاندزارتان
اپروزارتان
ایربزارتان
لوزارتان+هیدروکلروتیازید
اولمزارتان
تلمیزارتان
تلمیزارتان+هیدروکلروتیازید
والزارتان
مصرف در بارداری :
استفاده نشود: شواهدی دال بر خطر مرگ جنین با مصرف این دارو در دوران بارداری وجود دارد.
این شواهد به واسطه تحقیقات، تجربه عرضه در بازار و یا مطالعات انسانی به دست آمده است.
منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
نظرات