موارد مصرف و عوارض قرص کلوزاپین

کلوزاپین چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ آیا در درمان روان پریشی و اسکیزوفرنی ماثر است؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطه کلوزاپین پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.

کلوزاپین چیست؟

کلوزاپین یا Clozapine از انواع داروهای ضد روان پریشی است و به شکل قرص خوراکی مصرف می شود. کلوزاپین روی گیرنده‌های دوپامینی (خصوصاً D۴) و سروتونرژیکی اثر می‌کند. این دارو همچنین اثر مهاری بروی گیرنده‌های آدرنرژیک، کولینرژیک و هیستامینی از خود نشان می‌دهد.

نکات پیش از مصرف کلوزاپین

در صورت داشتن هر یک از موارد زیر، با پزشک مربوطه مشورت کنید:

بیماری قلبی، فشار خون بالا، یا سابقه حمله قلبی یا سکته (شامل حمله ایسکمیک گذرا{سکته کوچک مغزی})؛
سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم QT طولانی (نوعی اختلال فعالیت الکتریکی قلب)؛
عدم تعادل الکترولیتی (از جمله سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون شما)؛
سابقه تشنج، آسیب سر یا تومور مغزی؛
دیابت، یا عوامل خطرساز مانند چاقی یا داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت؛
کلسترول یا تری گلیسیرید بالا؛
انسداد روده ای به نام فلج ایلئوس؛
بیماری کبدی یا کلیوی؛
پروستات بزرگ یا مشکلات ادراری؛
گلوکوما یا آب سیاه
اگر دچار سوء تغذیه یا کم ابی بدن هستید؛ یا
اگر سیگار میکشید.

موارد مصرف

کلوزاپین یک داروی ضد سایکوز (ضد روان پریشی) است که برای درمان روان‌گسیختگی یا اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نحوه مصرف

داروی کلوزاپین را دقیقاً همان‌طور که توسط پزشک شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و بر اساس آن عمل کنید. کلوزاپین را می توان با غذا یا بدون آن مصرف کرد. کلوزاپین می تواند به ویژه در زنان و سالمندان، و افرادی که دچار سوءتغذیه یا مشکلات جدی پزشکی اند، گلبول های سفید خون را که به مبارزه با عفونت ها کمک می کنند، کاهش دهد. در این حالت ابتلای شما به یک عفونت جدی یا تهدید کننده حیات آسان تر می شود. اغلب نیاز خواهد بود که آزمایش خون بدهید. بر اساس نتایج این آزمایشات، درمان های آینده شما ممکن است به تأخیر بیفتد.

اگر جراحی در پیش رو دارید، زودتر به جراحتان اطلاع دهید که از کلوزاپین استفاده می کنید. شاید نیاز باشد برای مدت کوتاهی مصرف دارو را متوقف کنید. نباید مصرف کلوزاپین را به طور ناگهانی قطع کنید در غیر اینصورت ممکن است دچار علائم ناخوشایند بازگیری (withdrawal) شوید. از دستورالعمل های پزشکتان در مورد کاهش دوز پیروی کنید. کلوزاپین می تواند اثرات طولانی مدت روی بدن شما بگذارد. ممکن است برای مدت کوتاهی پس از قطع مصرف دارو، به آزمایشات مکرر پزشکی نیاز پیدا کنید. دارو را در دمای اتاق و دور از رطوبت و گرما، نگهداری کنید.

عوارض پس از مصرف

اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

عوارض جانبی

خواب آلودگی
سرگیجه
سردرد
لرزش
سنکوپ
اختلالات خواب
کابوس
بی قراری
آکینزیا
اضطراب
تشنج
سفتی
آکاتیزیا
گیجی
خستگی
بی خوابی
هایپرکینزیا
ضعف
بی حالی
آتاکسی
گفتار نامفهوم
افسردگی
پرش های میوکلونیک
اضطراب
هذیان
توهم
هذیان
فراموشی
میل جنسی افزایش یا کاهش
پارانویا و تحریک پذیری
غیر طبیعی EEG
بدتر شدن روان پریشی
پارستزی
صرع
علائم وسواسی جبری

تداخلات دارویی

هر دارویی اعم از گیاهی، شیمیایی و ویتامین ها که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، حتما با دکتر در میان گذارید. به عنوان مثال فلووکسامین متابولیسم کلوزاپین را مهار می کند و باعث افزایش معنی دار سطح کلوزاپین در خون می شود. هنگامی که کاربامازپین همزمان با کلوزاپین مورد استفاده قرار می گیرد ، نشان داده شده است که کلوزاپین را در سطح پلاسما کاهش می دهد و در نتیجه اثرات سودمند کلوزاپین را کاهش می دهد. اگر کاربامازپین قطع شود یا دوز کاربامازپین کاهش یابد ، باید اثرات درمانی کلوزاپین کنترل شود. در این مطالعه ، کاربامازپین توصیه می شود که به دلیل افزایش خطر آگرانولوسیتوز ، همزمان با کلوزاپین مصرف نشود.

همچنین گزارش های منتشر شده حاکی است که استفاده از بنزودیازپین ها و کلوزاپین به طور هم زمان می تواند منجر به واکنش شدید جانبی مانند ایست تنفسی ، ایست قلبی و مرگ ناگهانی شود. سیپروفلوکساسین مهار کننده CYP1A2 است و کلوزاپین یک بستر اصلی CYP1A2 است. مطالعه تصادفی شده از افزایش غلظت کلوزاپین در افراد اسکیزوفرنی همزمان با مصرف سیپروفلوکساسین گزارش داد. بنابراین ، اطلاعات تجویز کلوزاپین توصیه می کند “کاهش دوز کلوزاپین توسط یک سوم دوز اصلی” هنگامی که سیپروفلوکساسین و سایر مهار کننده های CYP1A2 به درمان اضافه می شوند ، اما پس از حذف سیپروفلوکساسین از درمان ، توصیه می شود کلوزاپین را به دوز اصلی برگردانید.