موارد مصرف و عوارض قرص پاروکستین + نحوه مصرف

پاروکستین چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ آیا درمان افسردگی ماثر است؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطهپاروکستین پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.

پاروکستین چیست؟

پاروکستین یا Paroxetine از انواع داروهای ضد افسردگی است که به شکل قرص خوراکی مصرف می شود. این دارو مانع باز جذب سروتونین می شود.

نکات پیش از مصرف پاروکستین

قبل از مصرف داروی پاروکستین، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

در صورتی که باردارید یا قصد باردار شدن دارید و یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
اگر فشارخون شما بالا است.
اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید.
اگر سابقه خلق و خوی بالا (مانند شیدایی در اختلال دو قطبی) دارید.
اگر هرگونه مشکل کبدی یا کلیوی دارید.
اگر مشکل قلبی دارید.
در صورتی که به بیماری گلوکوم (افزایش فشار چشم) مبتلا هستید.
اگر تا به حال دچار تشنج شده‌اید و یا بیماری صرع دارید.
اگر اختلال خونی و یا سابقه خونریزی داشته‌اید.
اگر تا به حال با الکتروشوک (ECT) تحت درمان قرار گرفته‌اید.
اگر طی دو هفته گذشته داروی ضد افسردگی مانند مهار کننده مونو-اکسیداز (MAOI) استفاده کرده‌اید.
اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.

موارد مصرف

این دارو برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال خلقی پیش از قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه، اختلال اضطراب منتشر پذیرفته شده است.

نحوه مصرف

داروی پاروکستین را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. دکتر شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما را برای اطمینان برای گرفتن بهترین نتایج، تغییر دهید. این دارو را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر توصیه شده مصرف نکنید.

هنوز این دارو را نشکنید، نجوید و این دارو را به صورت کامل مصرف کنید. سوسپانسیون (مایع) خوراکی این دارو را قبل از اندازه گیری و مصرف، تکان دهید. داروی مایع را با سرنگ دوز، و یا با یک قاشق های خاص اندازه گیری دوز و یا فنجان پزشکی، اندازه گیری کنید. اگر شما یک دستگاه دوز های اندازه گیری را نداشته باشند، از یک داروساز آن را درخواست کنید.

عوارض پس از مصرف

اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید. لازم به ذکر است که اقدام به خودکشی و خطر بروز رفتارهای تهاجمی در بیمارانی که با پاروکستین درمان می‌شده‌اند [و به شکایت علیه سازنده این دارو انجامیده] باعث نگرانی‌هایی در مورد تجویز این دارو شده‌است.

عوارض جانبی

CNS: خستگی، گیجی، سردرد، کابوس، تحریک پذیری، اضطراب، آپاتی، توهم، هذیان، آژیتاسیون، سایکوز، حملات تشنج.
GI: تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، شکم درد، اسهال، خشکی دهان، طعم نامطلوب دهان، نفخ شکم.
CV: تاکیکاردی، هایپوتانسیون، اتساع عروق محیطی، تغییرات ECG.
GU: تکرر ادرار، احتباس ادراری، کاهش لیبیدو یا میل جنسی، دیسمنوره، سیستیت، انزال غیرطبیعی، ناتوانی جنسی.
Respiratory: فارنژیت، عفونت، سیتوزیت، سرفه، احتقان بینی، سردرد.
Other: تب، ضعف، میالژی، آرترالژی، تعریق، بثورات جلدی، تغییرات بینایی.

تداخلات دارویی

هر دارویی اعم از گیاهی، شیمیایی و ویتامین ها که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، حتما با دکتر در میان گذارید.

به عنوان مثال مصرف همزمان پاروکسیتین با داروهای مهار کننده مونوآمینو اکسیداز احتمال بروز واکنش های خطرناک را افزایش می دهد. پاروکسیتین سطح پلاسمایی آنتاگونیست های H2 را بالا می برد و سطح دیگوکسین را کاهش می دهد. پاروکسیتین ممکن است تاثیرات تئوفیلین را تشدید کند. باربیتورات ها و فنی توئین سطح پلاسمایی پاروکسیتین را کاهش می دهند.