خلاصه داستان و بازیگران فیلم درخت گردو محمد حسین مهدویان
خلاصه داستان و بازیگران فیلم درخت گردو
فیلم درخت گردو فیلمی ایرانی به کارگردانی محمدحسین مهدویان، نویسندگی مشترک ابراهیم امینی و حسین حسنی، تهیهکنندگی سیدمصطفی احمدی و محصول سال ۱۳۹۸ است.
این فیلم از فیلمهای راه یافته به بخش سودای سیمرغ (مسابقه اصلی) سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر میباشد.
خلاصه داستان فیلم درخت گردو
داستان فیلم با الهام از ماجرایی واقعی، در خلال بمباران شیمیایی شهر سردشت شکل گرفتهاست.
درخت گردو تا اینجا غیرایدئولوگترین کارِ کارنامه مهدویان است. او این بار در جایی از تاریخ ایستاده و داستانش را تعریف میکند که جبههبندیِ خاصی بعد از تماشای فیلمش وجود ندارد و به نوعی در نقطه تفاهم ایستاده. داستان تار و مار خانواده اوس قادر در بمباران شیمیایی سردشت توسط حکومت صدام به درستی توسط فیلمساز به سمت ملودرام میافتد و از قضاوت و حتی نمایش رگههای سیاسی ماجرا پرهیز میکند. از این روی «درخت گردو» انسانیترین و البته فارغترین فیلم مهدویان است.
فیلم در روایتی دوار از آخر شروع میشود و راویِ داستان، «هما» آموزگار روستای محل فاجعه است. ما از آخرین لحظات زندگی «اوس قادر» وارد ماجرایش میشویم و در حالی که مردی بالای سر او قرآن میخواند و بستگانش در حال مویه کردن هستند، داستان از چشم «هما» فلاشبک میخورد به سال ۶۶، جایی که «اوس قادر» در چند کیلومتریِ خانهاش در حال بنایی است و همسر باردارش و سه فرزند دیگر در حال زندگی روزمره هستند.
نمایش کردستانِ سرسبز و آرامش اغراق شده که انگار خبر از فاجعهای در پیش رو میدهد، زمینهچینی فیلمساز برای شروع داستان است. فیلمبرداری ۱۶ میلیمتری و قاب کمعرض با فیلتری به رنگ کاهی، قابهای سال ۶۶ را شبیه به عکسهای نوستالژیک آن دوره کرده. با این تفاوت که این بار تاکید بر واقعیت از «درخت گردو» فیلمی علیه نوستالژی ساخته. فیلم در سی دقیقه ابتدایی با تمهیداتی، چون نریشن و فاصلهگذاری دوربین (نظیر ماجرای نیمروز) ساختاری شبه مستند هم پیدا میکند و فیلمساز به نرمی ما را به «قادر» نزدیک میکند.
فیلم در نیمه ابتدایی پر از میزانسنهای شلوغ و دشوار است که نظیر آن را در آثار قبلی مهدویان هم دیده بودیم و، اما این بار ناتورالیسم تاریخی فیلمساز در تبانی با تمهیدات هالیوودی نظیر: مرگ شاعرانه گنجشکها، در خدمت داستان درآمده و فیلمساز در مرز متعادلی از سینمای مستند و داستانگو ایستاده. اتفاق، اما اینجاست که، چون فیلم درباره یک واقعه است، فیلمساز زمان زیادی را صرف فضاسازی و قراردادن مخاطب در بطن ماجرا میکند، تمهیدی که موجب تاخیر در معرفی قهرمان فیلم میشود و روند همذاتپنداری را عقب میاندازد. اگر تصور کنیم که در سینمای مهدویان، اصل با وقایع تاریخیست، اختصاص یک سوم ابتدایی به فضا شاید منطقی به نظر برسد.
در هر صورت پس از گذر از دقایق ابتدایی، تعداد قابها و نماهای کلوزآپ بیشتر میشود و «قادر» در متن ماجرا قرار میگیرد. استفاده از نماهای اسلو و دیزالوهای شاعرانه از فاجعه، مثل چند قابی که قادر و فرزندانش را زیر آب و در حال شستوشو نشان میدهد، دائم ملودرامِ فیلم را تقویت میکند و مستندنمایی را کمرنگ، از جایی به بعد زنده ماندن و نماندن فرزندان «قادر» مساله فیلم و تماشاچی میشود و در همین روند، بازی قابل توجه پیمان معادی بیشتر از تمام دقایق دیگر فیلم به چشم میآید. تماشاچی که از حجم تاول و مرگ و تهوع دچار بهت و ناباوریِ مواجهه با یک واقعه تاریخی شده، از این جا به بعد غمگسار رنجهای «قادر» و سردشت میشود و همدلانه سرنوشت او را دنبال میکند.
روند دراماتیزه شدن فاجعه، اما با چند اشاره گُلدرشت و کمی اغراق شده گاهی دچار اخلال میشود و انگار در لحظاتی فیلمساز با گنجاندن سکانسهایی که به تنه روایت الصاق شدهاند، فضای داستان را پَرت میکند و تمرکز تماشاچی مختل میشود. در دو مواجهه قادر با مسئولین رسمی در بیمارستان، تاکید بر این که واژه «شیمیایی» را آرام بگوید، از آن دست لحظاتی که انگار روح تهیهکننده (این بار محمود رضوی نیست!) و سفارشدهنده بر درام غلبه میکند و انگار کسی بالای سر فیلم ایستاده و خواسته که این تاکید باشد.
بازیگران فیلم درخت گردو
پیمان معادی – مینا سادات – مهران مدیری – مینو شریفی بازیگران اصلی این فیلم می باشند
دیگر عوامل سازنده فیلم درخـت گردو
- کارگردان محمدحسین مهدویان
- تهیهکننده سید مصطفی احمدی
- نویسنده ابراهیم امینی و حسین حسنی
- موسیقی حبیب خزاییفر
- فیلمبرداری هادی بهروز
- تدوین محمد نجاریان
نظرات