ترجمه و معنی آهنگ شمالی پس از باران با صدای فریدون پوررضا با متن

ترجمه و معنی آهنگ سریال پس از باران با صدای فریدون پوررضا برای علاقه مندان این آهنگ که با لهجه شمالی و مازندرانی آشنا نیستند و دوست دارند تا بدانند معنی شعر آن چیست را در این صفحه اورده ایم. آهنگ پس از باران با نام اصلی تیتراژ ابتدایی سریال پس از باران یک آهنگ شمالی لهجه مازندرانی با صدای فریدون پوررضا می باشد که محتوای غمگین دارد. صدای خاص استاد فریدون پوررضا نیز به این ترانه جذابیت دلشنینی بخشیده است که می توانید معنی در زیر دانلود کنید.

معنی آهنگ پس از باران با صدای فریدون پوررضا ترجمه کامل

معنی آهنگ سریال پس از باران با صدای فریدون پوررضا (تیتراژ ابتدایی سریال پس از باران) برای علاقه مندان این آهنگ که با لهجه شمالی و مازندرانی آشنا نیستند در زیر کامل بخوانید:

پخش آنلاین

 

متن و معنی تیتراژ ابتدایی سریال پس از باران :

دو واره آسمانه دیل پورابو
*دوباره؛ دلِ آسمان، پُر شد

سیه اَبرانـــه جیر، مهتاب کور اَبـــوُ
*مهتاب، پشت ابر‌های سیاه کور شد

ستاره دانه دانه رو بیگیفته
*ستاره ها، دانه به دانه، [از من]روی گرفتند

عجب.. ایمشب، بساطِ غم جور اَبو
*امشب، بساط غم چه عجیب جور شده است

تی واسی مو دامون بشوم
*به خاطر تو به دامان رفتم

افسرده و نالون بوشوم
*افسرده و نالان رفتم

جنگل سیاه و سرده
*جنگل، سیاه و سرد است

می‌آه دیل پور درده
*آه دل من، پر درد است

ترانه پس از باران که تیتراژ ابتدایی سریال پس از باران است که در سال ۱۳۷۹ منتشر شد. این ترانه در مایه‌ی آواز دشتی و با لهجه‌ی گیلکی خوانده شده است. موسیقی پس از باران اثر سعید انصاری با خوانندگی فریدون پور رضا، خواننده و موسیقیدان گیلکی و صاحب نظر در زمینه موسیقی فولکلوریک استان گیلان می باشد.

بیوگرافی فریدون پوررضا

فریدون پوررضا متولد ۳ مهر ۱۳۱۱ بود و در ۲۳ فروردین ۱۳۹۱ در شهر رشت درگذشت. او آواز ایرانی را از استادان آواز دشتی، سعادتمند قمی و غلامحسین بنان آموخت و تجربه‌ی کار در تعزیه خوانی هم داشت. فریدون پور رضا در خوانندگی رادیو گیلان رتبه اول را کسب کرد و همچنین در زمینه‌ی موسیقی فولک نیز فعالیت‌هایی داشت. فریدون پور رضا می‌گوید: این ترانه آن قدر پر از احساس و سوز و گداز است که حتی با اینکه کمتر کسی معنا و لهجه‌ی آن را متوجه می‌شود باز هم با این حال بسیار به دل می‌نشیند و در آن زمان هم همین موسیقی بود که مردم را به پای تلویزیون‌ها می‌کشید.
یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.