زیباترین و بهترین انشا درباره آدم فضایی برای پایه اول و دوم دبستان با مقدمه و نتیجه گیری
انشا درباره آدم فضایی : نوشتن انشا در پایه های ابتدایی و حتی دوره اول راهنمایی ضروری است. پس باید موضوع خاص و زیبا و سرگرم کننده باشد. در ادامه همراه حرف تازه باشید.
زیباترین و بهترین انشا درباره آدم فضایی برای پایه اول و دوم دبستان با مقدمه و نتیجه گیری
انشا اول :
مقدمه:
همه ی ما بچه ها همیشه در کودکی آرزوی دیدن ادم فضایی را داشته ایم و شاید هم چنان داریم.گاهی انقد مشتاق این موضوع هستیم که در خواب و رویا آن ذا می بینیم…
بدنه:
من همیشه در آرزوهایم دیدن ادم فضایی بوده و شب ها لب پنجره ی اتاق می نشستم و به آسمان سیاه و ستاره های چشمک زن نگاه می کردم و از همان جا با آدم فضایی ها صحبت می کردم.همیشه می گفتم که چرا من را به پیش خود نمی برید؟!همیشه در کتاب های داستان کودکیم ادم فضایی ها را مانند موجودات عجیب و غریب معرفی کرده اند و من در تصوراتم ان ها را مانند موجوداتی سبز رنگ با سه چشم بزرگ و قدهای کوتاه می دانستم..در همین شب هایی که باز هم با آدم فضایی ها حرف می زدم لب پنجره ی اتاق به خواب می رفتم و در خواب ،خود را در حجایی پر از چاله دیدم که پر بود از صخره ها و پستی بلندی ها ..ناگهانهمان موجود سبز رنگتصوراتم را در واقعیت دیدمکه به سمت من می اید و با زبان عجیب و غریب خود با من حرف می زند.من در /ان لحظه بسیار خوشحال بودم که در نهایت به آرزویم رسیده ام،اما در همین حین از خواب پریدم و خود را لب پنجره ی اتاق دیدم ..درست است که از این موضوع و این رویا سال ها می گذرد اما من هم چنان بعداز سال ها که به آن رویا فکر می کنم لبخند بر لب هایم می نشیند و در چشمانم ستاره ها دوباره چشمک می زنند.
نتیجه گیری:
هیچ آرزویی دست نیافتنی نیست..بلکه این خود ما هستیم که بافکر های اشتباه آن ها را غیر ممکن می دانیم.این ارزو ها چه در رویا و چه در واقعیت ،رسیدنشان حقیقت دارد تنها کمی تلاش و انگیزه می خواهد….
انشا دوم :
مقدمه:
آدم فضایی یا موجوداتی که در خارج از سیارهی زمین زندگی میکنند، همیشه یکی از موضوعات جذاب و هیجانانگیز برای ذهن بشر بوده است. هر بار که به آسمان پرستاره شب نگاه میکنم، این فکر به ذهنم میآید که آیا جایی دورتر از این جهان، موجودات دیگری وجود دارند؟ آدمهای فضایی چگونه هستند؟ آیا آنها شبیه ما فکر میکنند، احساس میکنند یا حتی زندگی میکنند؟
بدنه:
از نظر من، آدم فضایی موجودی با ویژگیهای ناشناخته است. شاید آنها از نظر شکل ظاهری کاملاً متفاوت با انسانها باشند. تصور میکنم که آنها میتوانند بدنهایی داشته باشند که نه تنها به فضا و محیطهای شدید سازگار باشد، بلکه در مقایسه با بدنهای ما بسیار پیشرفتهتر باشد. شاید چشمهایشان بزرگتر باشد تا بتوانند از فواصل دورتر چیزها را ببینند، یا شاید هیچ نیازی به غذا یا آب نداشته باشند و انرژیشان را به شکلی دیگر تأمین کنند.در ذهن من، آدمهای فضایی تکنولوژیهایی دارند که برای ما همچنان غیرقابل تصور است. شاید آنها بتوانند در کسری از ثانیه از یک نقطه به نقطه دیگر در فضا سفر کنند، یا شاید وسایلی داشته باشند که به آنها قدرتهای فراطبیعی بدهد. این تکنولوژیها ممکن است به آنها کمک کند تا از هر خطری در فضا دور بمانند و شاید حتی به شکل صلحآمیزی با دنیاهای دیگر ارتباط برقرار کنند.اما چیزی که بیشتر از همه مرا به فکر فرو میبرد، این است که آیا آدمهای فضایی، احساساتی شبیه به ما دارند؟ آیا آنها هم عشق، دوستی، شادی یا حتی اندوه را تجربه میکنند؟ آیا آنها هم در جستجوی معنا و هدف زندگی هستند؟ ممکن است آنها موجوداتی باشند که نه تنها از لحاظ علمی پیشرفته هستند، بلکه از نظر فرهنگی و اخلاقی نیز به درجات بالایی از رشد رسیدهاند.در عین حال، شاید آدمهای فضایی به کلی متفاوت از تصورات ما باشند. شاید آنها درکی از مفاهیمی چون زمان، مکان یا حتی هویت نداشته باشند و دنیایشان به کلی با دنیای ما فرق کند. این تفاوتها باعث میشود که ارتباط با آنها برای ما چالشبرانگیز و در عین حال هیجانانگیز باشد.
نتیجه گیری:
به هر حال، آدم فضایی از نظر من موجودی است که هم کنجکاوی و هم امید را در من بیدار میکند. امید به اینکه روزی بتوانیم با دنیایی فراتر از زمین آشنا شویم و شاید حتی چیزی از آنها یاد بگیریم که به بهبود زندگی ما کمک کند.
نظرات