موارد مصرف و عوارض قرص اسپیرونولاکتون
اسپیرونولاکتون چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ آیا درمان نارسایی قلبی و اختلالات کبدی ماثر است؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطه با اسپیرونولاکتون پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.
اسپیرونولاکتون چیست؟
اسپیرونولاکتون یا Spironolactone از انواع ادرار آور و نگهدارنده پتاسیم است که به شکل قرص خوراکی مصرف می شود. این دارو با اثر بر توبول دیستال نفرونهای کلیه موجب کاهش بازجذب سدیم و افزایش بازجذب پتاسیم میشود.
نکات پیش از مصرف اسپیرونولاکتون
درصورت داشتن هریک از موارد زیر از مصرف اسپیرونولاکتون خودداری کنید:
- حساسیت نسبت به اسپیرونولاکتون
- بیماری آدیسون (نوعی اختلال در غدد آدرنال)
- هیپوکالمی (بالا بودن سطح پتاسیم خون)
- مشکل در دفع ادرار
- درصورت مصرف اپلرنون
برای حصول اطمینان از مضر نبودن مصرف اسپیرونولاکتون، درصورت داشتن هریک از موارد زیر پزشک را در جریان بگذارید:
- هرنوع اختلال در میزان الکترولیت های بدن (مانند پایین بودن سطح منیزیم خون)
- بیماری کلیوی یا کبدی
- بیماری قلبی
موارد مصرف
اسپیرونولاکتون یک داروی ادرار آور و حفظ کننده پتاسیم در بدن است که از جذب بیش از اندازه نمک جلوگیری کرده و از کاهش یافتن سطح پتاسیم جلوگیری میکند. اسپیرونولاکتون برای درمان نارسایی قلبی، فشار خون بالا و یا هیپوکالمی (پایین بودن سطح پتاسیم خون) استفاده میشود.
این دارو همچنین برای درمان احتباس مایعات (ادم) در افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی یا یک نوع بیماری کلیوی به نام سندرم نفروتیک مورد استفاده قرار میگیرد. اسپیرونولاکتون در درمان بالا بودن سطح آلدسترون بدن نیز کاربرد دارد. آلدسترون هورمونی است که از غدد آدرنال ترشح میشود و به تنظیم میزان آب و نمک در بدن کمک میکند.
نحوه مصرف
داروی اسپیرونولاکتون را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز میشود، مصرف کنید . راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو را در دوز های بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید. در حین استفاده از این دارو، شما ممکن است نیاز به انجام آزمایش‌های مکرری داشته باشید.
این دارو می‌تواند باعث نتایج غیر معمول در آزمایش‌های پزشکی خاصی شود. در این مورد به پزشک معالج خود درباره استفاده از این دارو بگویید. اگر شما نیاز به عمل جراحی دارید، ممکن است که نیاز به توقف مصرف این دارو برای زمان کوتاهی داشته باشید. هر پزشک یا جراحی که قرار است شما را عمل کند باید از مصرف تاموکسیفن توسط شما مطلع باشد.
عوارض پس از مصرف
اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند : راش پوستی یا کهیر ( با یا بدون تب یا درد مفاصل ) ؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو ، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
عوارض جانبی
- سردرد
- تهوع
- استفراغ یا کرامپ معدی
- بی اشتهایی
- اسهال (تحریک گوارشی)
- هیپرکالمی (معمولاً اولین علامت نامنظمی ضربان قلب است که به آسانی با ECG تشخیص داده میشود)
- دهیدراتاسیون
- هیپوناترمی
- اسیدوز کاهش‌توانایی جنسی
- بزرگ شدن پستانها
- بی‌نظمی قاعدگی
- کسالت
- اغتشاش شعور
- بثورات جلدی
- افزایش‌پتاسیم خون
- کاهش سدیم خون
- مسمومیت کبدی و نرمی استخوان
تداخلات دارویی
هر دارویی اعم از گیاهی، شیمیایی و ویتامین ها که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، حتما با دکتر در میان گذارید.
به عنوان مثال مصرف همزمان اين دارو با داروهاي نگهدارنده پتاسيم، سيكلوسپورين، مكمل‌هاي پتاسيم و داروهاي مهاركننده آنزيم مبدل آنژيوتانسين ممكن است منجر به زيادي پتاسيم خون شود. اثرات ضد انعقادي هپارين در صورت مصرف همزمان با اسپيرونولاكتون ممكن است كاهش يابد. مصرف همزمان اين دارو با ليتيم به علت كاهش كليرانس كليوي ليتيم، ممكن است سبب بروز مسموميت با ليتيم شود. اسپيرونولاكتون ممكن است نيمه عمر ديگوكسين را افزايش دهد.
نظرات