داروی ایبوپروفن | موارد مصرف و عوارض قرص ایبوپروفن
داروی ایبوپروفن | موارد مصرف و عوارض قرص ایبوپروفن
ایبوپروفن : یک گروه از داروها به نام داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی وجود دارند که دارای اثرات ضد درد و ضد التهاب هستند و فاقد کورتون (کورتیکواستروئید) می باشند. ایبوپروفن به این دسته دارویی تعلق دارد.
داروهای تسکین دهنده ی درد ضد التهاب مانند ایبوپروفن به ضد درد های NSAIDs معروف هستند.
این دارو در تسکین دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)،رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان،کمردرد، دندان درد،سردردهای میگرنی،دردهای پس از عمل جراحی و دردهای قاعدگی کابرد دارد.
به نظر می رسد ایبوپروفن بر روی دردهای مخاطی بهتر از سایر مسکن ها اثرگذار است.
مثلا اگر لثه٬ گونه و یا لب به علت ضربه یا بخیه دردناک باشد ایبوپروفن گزینه مناسبی محسوب می شود.
این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.
ایبوپروفن همچنین برای کاهش تب در آنفلوانزا و سرماخوردگی ها استفاده می شود.
این دارو در بزرگسالان و اطفال بالای ۳ماه قابل استفاده می باشد.
ایبوپروفن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز،منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیهی آسیب دیده می باشند.
در نتیجه با مهار آنزیم های سیکلواکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین، درد و التهاب کاهش می یابد.
– این دارو بدون نسخه ی پزشك نیز در داروخانه ها بفروش می رسد.
فرم ژلاتینی دارو به علت مایع بودن محتویات آن عوارض گوارشی کمتری دارد.
ایبوپروفن بصورت لیزین نیز در کشور موجود است که برای کاهش عوارض دارو از این ملح استفاده شده است.
در اطفال برای کاهش تب و درد از شربت یا سوسپانسیون ایبوپروفن استفاده می شود.
در مقایسه با استامینوفن اثرات ضد و درد و ضد تب ایبوپروفن کمی بیشتر است ولی ایمنی استامینوفن در اطفال بالاتر است بنابراین تشخیص اینکه کدامیک از این دو دارو در اطفال استفاده شود بستگی به تجویز پزشک دارد.
پیش از مصرف ایبوپروفن
-در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
_در صورت سابقه ی آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
_در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و یا وجود لخته در عروق را دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
_در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین ،ایندومتاسین،سلکوکسیب و پوبروفن و…)به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.
-در افراد بالای ۶۵سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.
-در صورتی كه سیگاری هستید،به پزشک خود اطلاع دهید.
نحوه ی صحیح مصرف ایبوپـروفن
_امروز انواع مختلفی از قرص، کپسول و شربت خوراکی ایبوپروفن ساخته شده ودر بازار دارویی موجود می باشد.
در نتیجه برای نصف کردن، حل کردن یا خرد کردن و همچنین نحوه ی مصرف دارو حتما بروشور موجود در جعبه را مطالعه نمایید.
_در صورت مصرف طولانی مدت ،مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید.
مقدار مصرف رایج ایندارودرافراد بالای ۱۲سال ۲۰۰-۴۰۰ میلی گرم سه تا چهار نوبت در روز ،در صورت نیازمی باشد.
-مقدار مصرف این دارو در اطفال با توجه به سن آنها محاسبه می گردد.
-در صورتی که از فرم مایع ایبوپروفن استفاده می نمایید، مقدار مصرف در هر نوبت را دقیقاً طبق تجویز پزشک یا داروساز با پیمانه ، سرنگ یا قطره چکان مخصوص اندازه گیری نمایید.
_بهتر است ایبوپروفن را همراه با یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید.
به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.
توصیه های ایبوپروفن
_ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی، ایبوپروفن را با مقدار کم تجویز نماید.
با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید، پزشک می تواند همراه آن از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.
_در صورت مصرف طولانی مدت، تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم، انجام شود.
_در صورتی که مبتلا به آسم می باشید ،ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض، این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.
- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
عوارض شایع ایبوپروفن
_علائم گوارشی مانند سوء هاضمه، سوزش سردل، معده درد و… از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود. در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید.
-جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو، مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.
_احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.
_ در صورت مشکلات تنفسی و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.
_در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.
آخرین اخبار
◄ سالیانه ۸ تا ۱۰ بار سرماخوردگی برای اطفال ضروریست
◄ اسپیرولینا غذای فضانوردان (کلیپ آموزشی)
◄ راز طول عمر (برای اولین بار در کشور سمینار آنلاین برکزار می شود)
◄ پنج راهکار مقابله با میگرن (اگر میگرن دارید حتما این مقاله را مطالعه کنید)
◄ فاویسم ( بیماری باقلا: داروهایی که نباید مصرف کنید)
◄ تداخلات دارویی کشنده (بخش اول)
◄ روش علمی کاهش وزن (ریزش مو در زمان کاهش وزن نشانه عدم تغذیه مناسب است)
◄ معجزه ویتامین D (بیش از ۸۰ درصد مردم ایران کمبود ویتامین د دارند)
موارد مصرف ایبوپروفن
ایبوپروفن در تسكین درد و التهاب روماتیسمی ، انواع آرتریت (شامل آرتریت جوانان) و دیگر اختلالات عضلانی – اسكلتی به كار می رود.
همچنین در دردهای ملایم تا متوسط نظیر قاعدگی دردناك، دردهای بعد از عمل جراحی، تب و درد در كودكان مصرف می‌گردد.
فارماکوکینتیک ایبوپروفن
ایبوپروفن پس از مصرف خوراكی سریعا جذب شده وحداكثر غلظت سرمی آن بعد از ۲-۱ ساعت ایجاد می‌گردد.
۹۹% دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل گشته و در كبد متابولیزه می گردد. نیمه عمر آن ۲-۸/۱ساعت بوده و از راه ادرار دفع می‌شود.
منع مصرف ایبوپروفن
مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود.
این دارو در صورت سابقه وجود آلرژیك شدید از قبیل آنافیلاكسی یا آنژیوادم ناشی از آسپیرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا پولیت بینی همراه با اسپاسم به علت مصرف آسپیرین ، نباید مصرف شود.
عوارض جانبی ایبوپروفن
ناراحتی دستگاه گوارش نظیر تهوع ، اسهال و گاهگاهی خونریزی و زخم ممكن است ایجاد گردد.
عوارض دیگر شامل واكنش‌های آلرژیك به‌ویژه آنژیوادم، برونكواسپاسم و بثورات جلدی، همچنین سردرد، سرگیجه، گیجی، اختلالات شنوایی نظیر وزوز گوش و دفع در ادرار می‌باشد.
تداخلات دارویی ایبوپروفن
مصرف ایبوپورفن به همراه مهار كننده‌های آنزیم تبدیل كننده آنژیوتانسین (ACE)، سبب معكوس نمودن اثر ضد فشار خون آنها گردیده و نیز خطر نارسایی كلیوی و افزایش پتاسیم خون احتمالا افزایش می‌یابد.
ایبوپروفن همراه با داروهای ضد میكروبی از دسته كینولون‌ها خطر بروز تشنج را افزایش می‌دهند.
اثر داروهای پائین آورنده قند خون سولفونیل اوره ، احتمالا بوسیله این دارو افزایش می‌یابد.
مصرف همزمان با سیكلوسپورین خطر سمیت كلیوی را افزایش می دهد. دفع لیتیم و احتمالا متوتركسات بوسیله ایبوپروفن كاهش یافته و سمیت آنها افزایش می‌یابد.
مهار تجمع پلاكتها توسط این دارو و زخم و خونریزی گوارشی در بیمارانی كه تحت درمان با داروهای ضد انعقاد یا ترومبولیتیك هستند، ممكن است خطرناك باشد.
اثرات كاهنده فشار خون تریامترن در صورت مصرف همزمان با این دارو ممكن است كاهش یابد.
مصرف همزمان این دارو با اسپیرین توصیه نمی‌شود.
مصرف همزمان اسید والپروئیك با این دارو خطر بروز خونریزی را به دلیل تداخل در عملكرد پلاكتها افزایش می‌دهد.
هشدار ها ایبوپروفن
این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
بیماری التهابی یا اولسراتیو قسمت فوقانی یا تحتانی مجرای گوارش(شامل بیماریCrohn، دیورتیكولین، قرحه گوارشی، كولیت اولسراتیو)، هموفیلی یا سایر اختلالات خونی شامل اختلالات عملكرد انعقادی یا پلاكتها، عیب‌كار كلیه ، استوماتیت و همچنین در بیماران سالخورده ( به علت عوارض كبدی و كلیوی) و بیمارانی كه احتمال بروز خونریزی و زخم گوارشی در آنها زیاد می‌باشد.
توصیه های دارویی ایبوپروفن
۱٫ در صورت بروز هرگونه اختلال در بینایی باید با پزشك مشورت شود. زیرا احتمال بروز تنبلی چشم (آمبلیوپاتی) وجود دارد.
۲٫ این دارو نباید بیش از مقدار تجویز شده مصرف شود.
۳٫ در صورت مصرف این دارو در درمان آرتریت ، دوره درمان با این دارو باید كامل شود. جهت دستیابی به پاسخ مطلوب ، ممكن است حداقل ۲ هفته زمان نیاز داشته باشد.
۴٫ درصورت فراموش شدن یك نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت یك یا دو قرص در روز است، به محض به یاد آوردن طی یك یا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، باید مصرف شود. اگر رژیم درمانی بصورت بیش از دو قرص در روز است ، به محض به یادآوردن ،آن نوبت باید مصرف شده و از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدی نیز باید خودداری شود.
۵٫ به منظور بررسی پیشرفت درمان در طول مصرف دراز مدت ، مراجعه به پزشك ضروری است.
۶٫ در صورت مشاهده علائم شبه آنفولانزا (لرز، تب یا درد عضلانی)قبل یا همزمان با بثورات جلدی، باید به پزشك مراجعه شود.
۷٫ احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد.
دارو های هم گروه ایبوپروفن
دیکلوفناک
دیفلونیسال
اتودولاک
فنوپروفن
فلوربی پروفن
ایندومتاسین
کتوپروفن
کتورولاک
مکلوفنامیک اسید
مفنامیک اسید
ملوکسیکام
نابومتون
ناپروکسن
اکساپروزین
پیروکسیکام
سولینداک
تولمتین
نظرات