۶ مقاله و انشا درمورد حضرت زینب با مقدمه و نتیجه کودکانه و ادبی

۶ مقاله و انشا درمورد حضرت زینب با مقدمه و نتیجه کودکانه و ادبی

مقاله و انشا درمورد حضرت زینب (س) با مقدمه و نتیجه کودکانه و ادبی برای سنین کودک و نوجوان از ابتدایی کلاس دوم ، کلاس سوم ، کلاس چهارم تا کلاس پنجم و شش و انشا درباره حضرت زینب (ولادت ، وفات)، انشا درباره حضرت زینب برای کودکان با مقدمه و نتیجه و انشا در مورد توصیف حرم حضرت زینب و اگر من زائر حرم حضرت زینب (س) باشم ، مقاله تحقیق کوتاه در مورد ولادت تا وفات حضرت زینب، انشا درمورد ویژگی های حضرت زینب، مقاله کوتاه انشا در مورد آنچه باید از حضرت زینب آموخت و مقاله درباره وفات حضرت زینب و… را بطور کامل در این بخش از مجله حرف تازه دانلود کنید

انشا در مورد توصیف حرم حضرت زینب (س)

مقدمه
حرم حضرت زینب در کشور سوریه با نام قبلی شام واقع است و عاشقان اهل بیت به زیارتگاه حضرت زینب (س) به سوریه سفر میکنند تا بارگاه و حرم این بانوی صبر و ایثار را زیارت کنند. با این مقدمه انشایم را آغاز میکنم

بدنه:

حضرت زینب دختر امام اول جهان، امام علی ع و خواهر امام حسین (ع) و اما حسن (ع) است.

ایشان در ۵ جمادی اول سال ۶۲ در مدینه به دنیا آمدند و فرزند سوم حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا س دختر حضرت محمد (ص) پیامبر می باشد که یک سال و اندی بعد از واقعه عاشورا رحلت کردند

حرم حضرت زینب (س) در جنوب دمشق در سوریه، مشهورترین مکانی که به‌عنوان مدفن حضرت زینب(س) دختر امام علی(ع)، مطرح شده است. مقام حضرت زینب در مصر و قبرستان بقیع در مدینه دو مکان دیگری است که به عنوان محل دفن حضرت زینب(س) احتمال داده شده است.

این محل از زیارتگاه‎های شیعیان به شمار می‎رود. منطقه‎ای که حرم حضرت زینب(س) در آن قرار دارد شهرک السیدة زینب گفته می‎شود و در نزد ایرانیان به “زینبیه” مشهور است. حرم حضرت زینب در طول تاریخ مورد بازسازی و توسعه قرار گرفته است. از سال ۱۳۹۱ش با تشدید بحران در سوریه و حضور گسترده تروریست‌های تکفیری در این کشور، این حرم چندین بار مورد حمله خمپاره‌ای و انتحاری قرار گرفت که به دنبال آن بخشی از قسمت‌های حرم آسیب دید. به دنبال این اقدامات، گروه‌های مختلفی برای دفاع از حرم‌های اهل بیت(ع) عازم سوریه شدند. این گروه‌ها که به مدافعان حرم مشهورند توانستند مانع از ورود گروه‌های تروریستی به منطقه زینبیه شوند.

در حرم بانوی صبر و استقامت، جان خسته ات را با اشک آرامش می بخشی و به سوی کوی دوست چون پروانه بال و پر می گشایی و جام تنت را از زلال معنویت پر کرده و کام خشکیده ات را از آن سیراب می کنی.

در محدوده حرم حضرت زینب(س) و قبرستان‌های اطراف آن، چند تن از علما و مشاهیر شیعه مدفونند. از جمله در راهروی ورودی غربی صحن آستانه، قبر سید محسن امین عاملی و نیز قبر سید حسین یوسف مکی عاملی، از علمای شیعه در شام قرار دارد. در قبرستان واقع در شمال حرم نیز قبر علی شریعتی و در قبرستان دیگری در جنوب حرم، مقبره سید مصطفی جمال‌الدین، شاعر معاصر عراقی قرار دارد.

نتیجه:

شام و بارگاه مطهر حضرت زینب یکی از مهمترین مراکز مذهبی برای زیارت شیعیان است و خاکش را توتیای چشم می کنند. بیهوده نیست که روز تولد حضرت زینب (س) را به عنوان «روز پرستار» نام‌گذاری کرده‌اند. زندگی پاک حضرت زینب و مقاومت و پایداری اش، همچنین مهرورزی‌ و ایثار ایشان نسبت به خانواده و برادرش حضرت اما حسین (ع)، الگویی بسیار دقیق از یک زن قدرتمند و تاثیرگذار را به تمام زنان مسلمان جهان ارائه می‌دهد.

التماس دعا و این بود انشای من

******

مقاله درمورد حضرت زینب

حضرت زینب در ۵ جمادی الاول در مدینه به دنیا امد و دختر امام علی(ع) و حضرت زهرا (س) بود.

حضرت زینب همسر عبدالله بن جعفر بود و در واقعه کربلا در کنار برادرش امام حسین(ع) حضور داشت. امام حسین(ع) هنگام وداع در روز عاشورا از حضرت زینب خواست او را در نماز شبش دعا کند. با پایان یافتن جنگ، زینب و دیگر بازماندگان کاروان امام(ع) به اسارت درآمدند و به کوفه و از آنجا به شام برده شدند.

حضرت زینب کبری (س) به «عقیله بنی هاشم» معروف است و سوّمین فرزند حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) و حضرت فاطمه زهرا (س)، در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوره متولد شدند و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.

زینب در لغت، به معنای «درخت نیکو منظر» آمده و معنای دیگر آن «زین اب» یعنی «زینت پدر» است. حضرت زینب (س) هنگام حضور امیرالمؤمنین علی (ع) در کوفه برای زنان آنجا تفسیر قرآن ارائه می‌داد.

بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت. گفته‌ شده است که جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر (ص) رسانده است. هنگامی که پیامبر اسلام (ص) قنداقه وی را طلبید، او را بوسید و فرمود: به حاضران و غایبان امّتم وصیت می‌کنم که حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا وی مانند خدیجه کبری (س) است.

القاب و کنیه ها

برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی هاشم، عالمه غیرمعلمه، عارفه، موثقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.

ایشان را به سبب سختی‌های زندگی از تولد تا شهادت برادرشان امام حسین ع در عاشورا و دوران اسارت، ام المصائب لقب گرفت.

حضرت زینب با عبدالله فرزند جعفر طیار ازدواج کرد و از وی چهار پسر داشت به نام‌های؛ علی، عون، عباس، محمد؛ و یک دختر به نام ام کلثوم داشت، عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسیدند.

سخنان و خطبه‌های وی در کوفه و همچنین در دربار یزید، که همراه با استدلال به آیات قرآن بود، بیانگر دانش حضرت است. وی احادیثی از حضرت علی (ع) و مادرش حضرت زهرا نقل کرده است. محمّد بن عمرو، عطاء بن سائب، فاطمه بنت الحسین و دیگران از وی حدیث نقل کرده‌اند.

سخنوری وی برای شنوندگان یادآور خطبه‌های پدرش امیرالمؤمنین بوده است. سخنانش در کوفه و مجلس یزید و نیز گفت‌وگوهای وی با عبیدالله بن زیاد، بی‌شباهت به خطبه‌های امام علی و خطبه فدکیه مادرش حضرت زهرا (س) نیست.

هنگام سخنرانی وی در کوفه، پیرمردی در حالی که می‌گریست، گفت: پدر و مادرم فدای ایشان که سالخوردگانشان بهترین سالخوردگان و کودکان ایشان بهترین خردسالان و زنانشان بهترین زنان و نسل آنان والاتر و برتر از همه نسل‌هاست.

حضرت زینب (س)در روز عاشورا، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت: بار خدایا! این اندک قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر.

وی بارها جان امام سجّاد (ع) را از مرگ نجات داد؛ از جمله در مجلس ابن زیاد، پس از احتجاج امام سجاد(ع) با ابن زیاد، وی دستور کشتن امام را صادر کرد. در این هنگام حضرت زینب (س) دست در گردن فرزند برادر انداخت و فرمود: تا زنده‌ام، نخواهم گذاشت او را بکشید. پس از حادثه کربلا حضرت زینب (س)، حدود یک سال و شش ماه زندگی کرد

انشا درباره ویژگی های حضرت زینب

مقدمه:

با نام خدا انشایم را آغاز میکنم. انشای منم درباره حضرت زینب س است

بدنه:

از امام سجاد علیه السلام نقل شده است: عمه‌ام زینب در مسیر اسارت از کوفه به شام هم فرایض و هم نوافل خود را به جای می‌آورد و غفلت نداشت. فقط در یکی از منازل به خاطر شدت ضعف و گرسنگی، نشسته نماز خواند که بعد معلوم شد، سه روز است غذا میل نکرده، زیرا به هر اسیر شبانه روز یک گرده نان می‌دادند و عمه‌ام سهمیه خود را بیشتر اوقات به بچه‌ها می‌داد.

حضرت زینب کبری (س) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به «عابده آل علی» شد. شب زنده‌داری وی حتی در شب دهم و یازدهم محرم، ترک نشد.

در تاریخ وفات حضرت زینب (س) اختلاف است. همانطور که در تاریخ ولادت و وفات برخی از ائمه هم اختلاف است. در هر حال به احتمال قوی آن حضرت در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری رحلت کردند و عده کثیری از مورخین این خبر را قبول دارند.

حضرت زینب کبری (س) در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوّره متولّد شدند. نام مبارک آن بزرگوار زینب، و کنیه گرامی‌شان ام الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و …

پدر بزرگوار حضرت زینب(س)، اوّلین پیشوای شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) و مادر گرامی آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا (س) می‌باشد. همسر گرامی آن حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. در کتاب اعلام الوری برای آن بانوی بزرگوار سه پسر به نام‌های علی، عون، و جعفر و یک دختر به نام ام کلثوم ذکر شده است.

حضرت زینب کبری پس از واقع عاشورا  نیز هنگام اسارت، در دفاع از حقانیت برادر خود، همانند علی بن حسین (امام چهارم شیعه) نقشی ویژه داشت. زَینب در سال ۶۸۱ میلادی معادل با سال ۶۲ هجری قمری درگذشت.

نتیجه

بیهوده نیست که روز ولادت حضرت زینب کبری روز پرستار نامگذاری شده است

و عیدی است عزیز و مهم برای شیعیان و مسلمانان جهان که یاد آن حضرت را گرامی بدارند و مهر و ایثار و بزرگواری ایشان را الگو قرار دهند.

نام حضرت زینب هرگز از قلب عاشقان پاک نمی‌شود و مُهری است

در تایید مظلومیت شهیدان کربلا و روسیاهی ظالمان و قاتلان آن حضرت تا به ابد.

تحقیق و مقاله درباره زندگی و ولادت حضرت زینب پایه ابتدایی

زینب در ۵ جمادی الاول در مدینه به دنیا امد و در سال ۶۲ رحلت کردند و دختر امام علی(ع) و حضرت زهرا (س) بود.

زینب به معنای «درخت نیکو منظر و خوشبو» یا «زینت پدر» است. بنابر برخی منابع، حضرت زینب(س) در ۵ جمادی‌الاول، سال پنجم یا سال ۶ قمری در مدینه متولد شد.

بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب، توسط پیامبر اسلام صورت گرفت. گفته شده است که جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر(ص) رسانده است.

برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.

ازدواج و فرزندان

زینب کبری پس از آن که به سن ازدواج رسید، به همسری برادرزاده علی (پسرعمویش)، عبدالله بن جعفر بن ابی طالب که ۵ سال از او بزرگ‌تر بود درآمد.

در برخی منابع از چهار پسر به نام‌های: علی، عون، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم به عنوان فرزندان زینب و عبدالله نام برده شده است. مشهور است که دو تن از شهدای کربلا(عون و محمد)، فرزندان حضرت زینب بوده‌اند. اما برخی از منابع تاریخی محمد را فرزند خوصاء بنت حفصه بن ثقیف از عبدالله بن جعفر دانسته‌اند. شاخه‌ای از فرزندان علی «زینبیون» خوانده شده‌اند.

معاویه برای فرزندش یزید از ام کلثوم دختر حضرت زینب(س) خواستگاری کرد؛ ولی امام حسین (ع) او را به همسری پسر عمویش قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی‌طالب درآورد .

از امام سجاد علیه السلام نقل شده است:

“عمه‌ام زینب در مسیر اسارت از کوفه به شام هم فرایض و هم نوافل خود را به جای می‌آورد و غفلت نداشت.

فقط در یکی از منازل به خاطر شدت ضعف و گرسنگی، نشسته نماز خواند

که بعد معلوم شد، سه روز است غذا میل نکرده، زیرا به هر اسیر شبانه روز یک گرده نان می‌دادند

و عمه‌ام سهمیه خود را بیشتر اوقات به بچه‌ها می‌داد.”

حضرت زینب کبری (س) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد.

آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به «عابده آل علی» شد.

شب زنده‌داری وی حتی در شب دهم و یازدهم محرم، ترک نشد.

انشا در مورد وفات حضرت زینب (س)

حضرت زینب در پنجم جمادی الاولی در سال پنجم یا ششم هجرت، در مدینه دیده به جهان گشود.

حضرت زینب، نخستین دختر حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) است. معروفترین نام این بانوی بزرگ، «زینب» است که در لغت، به معنای «درخت نیکو منظر» آمده۷ و معنای دیگر آن «زین اب» یعنی «زینت پدر» است.

زینب (س) نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت، خون حسین(ع) پایمال می شد و بسیار دشوار بود که نهضت ابی عبد الله علیه السلام به مردم اعلام و ابلاغ گردد و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبرا(س) در رسوا نمودن هیئت حاکم، و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان به هدف پلید خود نائل می آمدند و نام رسول الله(ص) را نه تنها از مناره های مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند و این بود نیت شوم آنان.

و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش، آن چنان از قیام حسین دفاع کرد که تا قیام رستاخیز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شامخ باید برده شود.

در تاریخ وفات حضرت زینب (س) اختلاف است و به نوشته برخی حضرت به شام سفر نمود و در همان جا درگذشت. برخی دیگر گفته‏‌اند: حضرت به مصر هجرت نمود و در تاریخ پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری درگذشت

احادیث و روایات

امام سجاد(ع)در مورد مقام حضرت زینب (س)‌ فرمودند:

** عمّه‏‌ام، زینب، با وجود همه مصیبت‏‌ها و رنج‏‌هایی که در مسیرمان به سوی شام به او روی آورد، حتّی یک شب اقامه نماز شب را فرو نگذاشت.

** ای زینب، تو، بحمداللَّه، عالمی هستی که نزد کسی تعلیم ندیدی و دانایی هستی که نزد کسی نیاموختی.

** او هیچ گاه چیزی از امروز برای فردای خود نیندوخت.