موارد مصرف و عوارض قرص وارفاین

0

وارفاین چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ آیا در جلوگیری از لخته شدن خون ماثر است؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطه با وارفاین پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.

موارد مصرف و عوارض قرص وارفاین

 

وارفاین چیست؟

وارفاین یا Warfarin از انواع داروهای ضد انعقاد خون است و به شکل قرص خوراکی مصرف می شود. وارفارین، مانند سایر داروهای خوراکی ضد انعقاد خون، دارای اثر غیر مستقیم ضد انعقادی است و از طریق مهار ساخت فاکتورهای انعقادیII،VII، IXوXدر کبد و در مسیر و وابسته به ویتامین K، اثر خود را اعمال می‌کند.

 

نکات پیش از مصرف وارفاین

  • در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
  • در صورت داشتن هرگونه زخم یا بریدگی پزشک خود را مطلع نمایید.
  • در صورتی که در شرایطی هستید که به هر دلیلی مستعد خونریزی می باشید به عنوان مثال مبتلا به زخم گوارشی می باشید یا اخیرا جراحی انجام داده اید یا سابقه ی سکته قلبی یا مغزی در چند ماه اخیر داشته اید پزشک خود را مطلع نمایید.
  • در صورتی که مبتلا به فشار خون بالا می باشید به پزشک خود اطلاع دهید.
  • در صورتی که به شما گفته شده مبتلا به نوعی عفونت قلبی به نام اندوکاردیت باکتریایی شده اید حتما پزشک خود را مطلع نمایید.
  • در صورت مصرف هرگونه دارو یا مکمل غذایی و دارویی(خصوصا دارو‎های ضد قارچ مانند میکونازول حتی در فرآورده های موضعی مانند پماد، کرم، اسپری و…) حتما لیست داروهای خود را در اختیار پزشک و داروساز خود قرار دهید.

 

موارد مصرف

وارفارین جلوی لخته‌شدن خون را می‌گیرد، بنابراین از مشکلات ناشی از تشکیل لخته در رگ‌های خونی پیشگیری می‌کند و در مواردی که احتمال ترومبوز یا آمبولی عروقی بالا است مانند پس از جراحی قلب باز، سکته مغزی و … مصرف می‌شود. وارفارین، یک داروی ضد انعقاد است که کار آن پیشگیری از لخته شدن خون است.

 

نحوه مصرف

این دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مربوطه مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر توصیه شده مصرف نکنید. وارفارین را در همان زمان که هر روز میل می کنید، مصرف کنید . هرگز آن را با دوز دو برابر مصرف نکنید. شما می توانید وارفارین را با یا بدون خوردن مواد غذایی ، مصرف کنید.

نحوه مصرف

در حالی که شما وارفارین مصرف می کنید ، به آزمون های مکرر “INR” و یا آزمون زمان پروترومبین (برای اندازه گیری چه مدت طول می کشد که خون لخته شود ) نیاز دارید. این موارد به دکتر شما برای تعیین بهترین دوز برای شما، کمک خواهد کرد . شما در هنگام مصرف این دارو باید تحت مراقبت یک قرار بگیرید. اگر شما وارفارین را در یک بیمارستان دریافت کرده اند، پس از ۳ تا ۷ روز پس از اینکه بیمارستان را ترک کردید، به نزد دکتر خود بروید . شما در همان زمان به آزمایش INR نیاز دارید.

 

 

عوارض پس از مصرف

اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

 

عوارض جانبی

  • خونریزی
  • سردرد
  • ضعف شدید
  • حساسیت مفرط
  • بثورات جلدی
  • ریزش مو
  • اسهال
  • کاهش هماتوکریت
  • تیره شدن انگشتان
  • نکروز پوست
  • تورم یا درد و کبودی غیر معمول
  • یرقان
  • اختلال در عملکرد کبد
  • تهوع
  • استفراغ
  • التهاب لوزالمعده

 

تداخلات دارویی

هر دارویی اعم از گیاهی، شیمیایی و ویتامین ها که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، حتما با دکتر در میان گذارید. به عنوان مثال مصرف همزمان وارفارین با داروهای زیر ممکن است اثر ضد انعقادی این دارو را افزایش دهد: آلوپورینول، آمیودارون، استروئیدهای آنابولیک، آندروژن‌ها، داروهای خوراکی ضد دیابت ( اثر داروهای فوق نیز ممکن است افزایش یابد.)، سالیسیلات‌ها از جمله اسید اتیل سالیسیلیک، برخی از سفالوسپورین‌ها، کلرآمفنیکل، سایمتیدین، کلوفیبرات، دانازول، دکستران، دی پیریدامول، دی‌سولفیرام، اریترومایسین، جم فیبروزیل، ایندومتاسین، ایبوپروفن، اسید مفنامیک، متی‌مازول، مترونیدازول، اسیدنالیدیکسیک، اکسی فن بوتازون، فنی‌توئین ( ابتدا افزایش و سپس کاهش اثر ضد انعقادی )، پروپیل تیواوراسیل، کینیدین، سولفونامیدها و هورمون‌های تیروئید.

تداخلات دارویی

همچنین مصرف همزمان داروهای زیر با وارفارین ممکن است اثر ضد انعقادی این دارو را کاهش دهند :
آنتی‌اسیدها، اسیدآسکوریک ( در مقادیر زیاد) ، باربیتورات‌ها، کاربامازپین، کلستیرامین، داروهای خوراکی ضد بار داری ( ممکن است اثر دارو را افزایش یا کاهش دهند) ، استروژن‌ها، گریزوئوفولوین، پیریمیدون، ریفامپین و ویتامین K.

نظرات