موارد مصرف و کاربردهای داروی رسیژن (اینترفرون بتا-۱آ) + عوارض
موارد مصرف و کاربردهای داروی رسیژن (اینترفرون بتا-۱آ) + عوارض
داروی رسیژن ( Interferon beta-۱a) برای درمان بیماران کرونایی مورد مصرف قرار گرفته که نتایج خوبی را داشته است. این دارو برای بیماران ام اس (MS) تجویز میشود و حالا با بهبود بیماران کرونایی با آن مورد توجه قرار گرفته و امیدی تازه برای مهار کرونا ویروس ایجاد شده است. به همین مناسبت به معرفی کامل و فرمول و ترکیبات و موارد مصرف و عوارض داروی رسیژن و نحوه و دوز مصرف و اشکال دارویی و قیمت آن و منع دارویی میپردازیم.
معرفی داروی رسیژن Interferon beta-۱a
رسیژن نام تجاری (اینترفرون بتا-۱آ) زیر جلدی است. داخل هر فیزیوجکت، یک سرنگ از پیش پر شده قرار دارد که حاوی ۴۴ میکروگرم اینترفرون بتا -۱آ به شکل محلول بی رنگ، بدون کدورت و بدون ذره است.
موارد مصرف داروی رسیژن
این دارو برای بیماران ام اس با هدف کاهش تعداد و شدت حمله ها و کاهش روند پیشرفت ناتوانی بیماران ام اسی تجویز میشود.
موارد منع و احتیاط مصرف
در صورت حساسیت به اینترفرون بتا۱-آ یا سایر اجزا تشکیل دهنده فرمولاسیون داروی رسیژن نباید مصرف شود.
در صورت استفاده از هر داروی دیگر، با پزشک معالج خود مشورت نمایید.
از داروی تاریخ گذشته استفاده نکنید.
در صورت مشاهده تغییر رنگ، ذره یا کدورت از مصرف فراورده خودداری نمایید.
دارو، دور از دید و دسترس اطفال نگهداری شود.
توصیه می شود که هنگام استفاده از فرآورده، نام و شماره سری ساخت محصول به منظور حفظ سوابق سری های ساخت استفاده شده، ثبت شود
در صورت فراموش نمودن یک یا چند نوبت از مصرف دارو، برای گرفتن دستورالعمل تزریق، با پزشک خود تماس بگیرید.
داروی رسیژن در بارداری و شیرهی
در صورت تصمیم به بارداری و یا باردار شدن در حین مصرف این دارو، سریعا با پزشک خود مشورت نمایید.
چنانچه در دوران بارداری (یا شیردهی) هستید، پیش از مصرف رسیژن با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
تداخل داروی رسیژن
در صورت مصرف سایر داروها، مکمل ها و فرآورده های گیاهی و یا گیاهان دارویی با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.
دوز مصرف
مقدار مصرف هر دارو را پزشک معین می نماید. اما مقدار مصرف معمول دارو به شرح زیر است:
داروی رسیژن با دوز ۴۴ میکروگرم (معادل ۱۲ میلیون واحد بین المللی)، ۳ بار در هفته بصورت تزریق زیر جلدی استفاده می شود. بهتر است در صورت امکان، تزریق در یک زمان مشخص )ترجیحا در ساعات غروب(، در سه روز مشخص در هفته با فاصله ی حداقل ۴۸ ساعت از یکدیگر (برای مثال شنبه، دوشنبه، چهارشنبه) صورت گیرد. در هر تزریق کل دارو (۰٫۵ میلی لیتر) تزریق شود.
مسمومیت دارویی
از مصرف دوز اضافی دارو باید اجتناب گردد و در صورت مصرف دوز اضافی به صورت تصادفی، با پزشک یا داروساز خود برای توصیه های بیشتر تماس حاصل فرمایید.
عوارض
عوارض داروی رسیژن
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود.
۱- در صورت بروز عوارض زیر با داروساز یا پزشک خود مشورت نمائید:
۲- معمولا در اثر مصرف اینترفرون بتا علائم شبه آنفولانزا بروز می کند.
۳- این علائم شامل سردرد، تب، درد مفاصل و عضلات و لرز و قرمزی، تورم، تغییر رنگ محل، التهاب و دردمی باشد. این عوارض معمولا خفیف هستند و در شروع درمان شایع ترند و با ادامه مصرف دارو، کمتر می شوند.
۴- اگر هرکدام از این عوارض شدید و یا پایدار باشد باید با پزشک خود تماس بگیرید.
۵- این واکنشها در طی درمان و با گذشت زمان کاهش پیدا می کند. پس هیچگاه بدون مشورت با پزشک درمان را قطع نکرده یا میزان دارو را تغییر ندهید.
۶- واکنش آلرژیک شدید یک اورژانس است و نیاز به درمان فوری دارد.
شرایط نگهداری دارو
داروی رسیژن باید در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتی گراد (در یخچال) نگهداری و از یخ زدگی محافظت شود.
دارو در جعبه اصلی و دور از نور نگهداری شود.
از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری شود.
دارو دور از دید و دسترس اطفال نگهداری گردد.
داروی رسیژن برای درمان کرونا
نتایج دو مطالعه بالینی مربوط به داروی Interferon beta-۱a روی بیماران مبتلا به COVID-۱۹ اعلام شد.
براساس نتایج مطالعه اول، داروی رسیژن به همراه داروی Kaletra برای ۲۰ بیمار کرونایی استفاده شد که همه بیماران درمان شدند. وایرولوژیک ریسپانس در این بیماران خوب و کوتاه‌تر از زمان عادی بود و عوارض خاصی از دارو نیز دیده نشد. نتایج این مطالعه در مجله ایمونو فارماکوتراپی چاپ شده است.
مطالعه بالینی دوم نیز به صورت کیس کنترل انجام شد. ۱۵۲ بیمار مبتلا به کرونا دو داروی رسیژن و Kaletra را با هم دریافت کردند
نتایج این مطالعه به این صورت بود که بیمارانی که داروی Interferon beta-۱a را دریافت کردند، با وجود شدت بیماری، میزان نیاز آنها به بستری در ICU کاهش یافت و میزان مرگ‌ومیر آنها هم به یک پنجم کاهش یافت یعنی در واقع بیمارانی که این دارو را دریافت نکردند، نرخ مرگ‌ومیر در آنها ۵ برابر بیمارانی بود که این دارو را دریافت کردند.
نظرات