بیوگرافی فرحناز منافی ظاهر همسر سابق حسین محب اهری

بیوگرافی فرحناز منافی ظاهر

فرحناز منافی ظاهر (زاده ۱ خرداد ۱۳۳۹ در اردبیل) بازیگر سینما و تلویزیون ایرانی است.

منافی ظاهر فوق دیپلم هنر از «دانش‌سرای هنر» دارد و فعالیتش را در سال ۱۳۴۸، با گویندگی در گروه کودک رادیو و بازی در نمایش‌های رادیویی آغاز کرده‌است. او از سال ۱۳۵۳ وارد تئاتر شد و اولین تئاتر او در جشنواره جشن فرهنگ و هنر، با نام «ترب» نوشته بیژن مفید بود.

از سال ۱۳۵۷، وارد تلویزیون شد و در سریال‌هایی چون امام علی به کارگردانی سید داود میرباقری، پدرسالار، این خانه دور است، روزگار قریب، روز حسرت و در چشم باد ایفای نقش کرده‌است.

همسر فرحناز منافی ظاهر

فرحناز منافی ظاهر در یک مصاحبه صحبت هایی از جدایی از حسین محب اهری به میان آورده و از رابطه شان بعد از طلاق . بازیگر زن دلیل طلاق خود را میل حسین محب اهری به تنها زندگی کردن اعلام کرد و اینکه به زور کسی را نمیتوان نگه داشت .

فیلم شناسی فرحناز منافی ظاهر

سینما

گهواره‌ای برای مادر (۱۳۹۱)
اخلاقتو خوب کن (مسعود اطیابی) (۱۳۸۹)
بیداری (فرزاد مؤتمن) (۱۳۸۸)
چهره به چهره (علی ژکان) (۱۳۸۷)
دیوار (محمدعلی طالبی) (۱۳۸۶)
قصه دل‌ها (هوشنگ درویش‌پور) (۱۳۸۵)
خوابگاه دختران (محمدحسین لطیفی) (۱۳۸۲)
دختر شیرینی فروش (ایرج طهماسب) (۱۳۸۰)
روزی که خواستگار آمد (فریال بهزاد) (۱۳۷۵)
شریک زندگی (سیدعلی خوش‌نشین) (۱۳۷۴)
عروس کاغذی (حجت‌الله سیفی) (۱۳۷۴)
تحفه هند (محمدرضا زهتابی) (۱۳۷۳)
هدف (بهرام کاظمی) (۱۳۷۳)
راه افتخار (داریوش فرهنگ) (۱۳۷۳)
همسر (مهدی فخیم‌زاده) (۱۳۷۲)
روز فرشته (بهروز افخمی) (۱۳۷۲)
راز چشمه سرخ (علی سجادی حسینی) (۱۳۷۱)
پرواز در نهایت (محمدمهدی عسگرپور) (۱۳۷۰)
سیرک بزرگ (اکبر خواجویی) (۱۳۷۰)
مدرسه پیرمردها (علی سجادی حسینی) (۱۳۷۰)
پرواز در نهایت (محمدمهدی عسگرپور) (۱۳۶۹)
عروس (بهروز افخمی) (۱۳۶۹)

تلویزیون

اغما (مجموعه تلویزیونی) زیر آسمان شهر ق مثل قلقلک رسم شیدایی تا ثریا سیرک بزرگ بیداری لعنتی خنده‌دار چقدر وقت داری؟ مراقب! باشم، باشی، باش پاتوق

همه چیز آنجاست (شهرام شاه‌حسینی) (۱۳۹۳)
در آرامش (مصطفی الماسی) (۱۳۹۱)
به رنگ انار (اسرافیل علمداری) (۱۳۹۱)
چند شاخه گل (پارسا) (۱۳۹۱)
زبان مادری (قربان محمدپور) (۱۳۹۰)
تله‌فیلم «شاهد» (۱۳۸۹ نادر طریقت)
موج و صخره (مجید صالحی) (۱۳۹۰–۱۳۸۹)
تله‌فیلم «چقدر وقت داری؟» (منوچهر صفرخانی) (۱۳۸۸–۱۳۸۹)
در چشم باد (مسعود جعفری جوزانی) (۱۳۸۷)
روز حسرت (سیروس مقدم) (۱۳۸۷)
روزگار قریب (کیانوش عیاری) (۱۳۸۶–۱۳۸۷)
تله‌فیلم «با هم در خانه» (بهمن زرین‌پور) (۱۳۸۶–۱۳۸۵)
یادداشت‌های کودکی (پریسا بخت‌آور) (۱۳۸۰)
امام علی (سید داود میرباقری) (۱۳۷۶)
سیاه، سفید، خاکستری (سیامک شایقی) (۱۳۷۶–۱۳۷۵)
شمایل[۴] (۱۳۷۵)
پدرسالار (اکبر خواجویی) (۱۳۷۴)
آرزوی پردردسر (سیما ایلخان) (۱۳۷۴)
خانواده بامدادی (فرزانه حیدرزاده) (۱۳۷۴)
خانه در آتش (علی نقی‌لو) (۱۳۷۳)
قانون و زندگی (کارگردان و تهیه‌کننده: حسین شکیبائی‌راد) (۱۳۷۲)
جنگ ادبی هنری کودک (۱۳۶۹–۱۳۷۲)
خاله سارا (فرامرز باصری)
این خانه دور است (بیژن بیرنگ و مسعود رسام) (۱۳۷۰)
شاخهٔ طوبی (مهدی علی‌احمدی) (۱۳۶۷–۱۳۷۳)