۴ جای دیدنی برتر در شهر استانبول

استانبول که هم در اروپا و هم در آسیا قرار دارد، یکی از کلان شهرهای بزرگ جهان است. این شهر به صورت مستعمره بیزانس در حدود ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد تاسیس شد سپس به پایتخت بزرگ امپراتوری بیزانس قسطنطنیه تبدیل شد و پس از تسخیر شهر توسط عثمانی ها، مکان باشکوه خود را به عنوان قلب امپراتوری به دست آورد. این شهر (که پس از تأسیس جمهوری ترکیه به طور رسمی به استانبول تغییر نام یافت) با بقایای باشکوهی از تاریخ طولانی و درخشان خود شهری فوق العاده برای سفر است و گشت و گذار در اینجا حتی خسته ترین بازدیدکنندگان را تحت تأثیر قرار خواهد داد.

علاوه بر دیدنی بسیار مشهور شهر (ایا صوفیه، کاخ توپکاپی، مسجد آبی و بازار بزرگ) حتما باز هم زمان برای دیدن سایر جاذبه های گردشگری خواهید داشت. اگرچه بسیاری از جاذبه های گردشگری در منطقه قدیمی شهر سلطان احمد یا نزدیک آن واقع شده اند، اما در استانبول مجموعه ای خیره کننده از کارهای دیگر وجود دارد که می توانید در نقاط دورتر شهر انجام دهید. سفر خود را با لیست برترین جاذبه های گردشگری استانبول برنامه ریزی کنید و با ما همراه باشید. اگر از ایران قصد سفر به استانبول را دارید کافیست که یک تور استانبول ارزان رزرو کرده تا شما هم بتوانید از این جذابیت ها بهره مند شوید.

کلیسا یا مسجد ایاصوفیه

گفته می شود که وقتی امپراتور بیزانس یوستینیان برای اولین بار در سال ۵۳۶ بعد از میلاد وارد کلیسای تمام شده خود شد، فریاد زد: “جل جلاله که من شایسته چنین کاری شناخته شده ام. ای سلیمان، من از تو پیشی گرفتم!” ایاصوفیه در واقع نماد فخر فروش امپراتور به جهان درباره ثروت و توانایی فنی امپراتوری بیزانس بود. با تبدیل شدن آن به مسجد، پس از فتح قسطنطنیه توسط ارتش عثمانی و تبدیل شدن آن به موزه در قرن بیستم، هنوز هم ایاصوفیه یکی از محبوب ترین مکانهای دیدنی استانبول باقی مانده است.

آدرس: میدان ایاصوفیه، سلطان احمد

قصر توپکاپی

این کاخ باشکوه در کنار تنگه بسفر به دستور محمد فاتح در قرن پانزدهم ساخته شد و جایی بود که تا قرن نوزدهم سلطان های امپراتوری عثمانی در آن حکمرانی می کردند. این قصر جذاب مجموعه وسیع نمایش خیره کننده ای از هنر اسلامی است، با حیاط های مجلل که با کاشی کاری های پیچیده نقاشی شده با دست و اتاقهای تزئین شده مجلل که همگی با دیوارها و برجهای نرده ای محصور شده اند، پیوند می خورد.

در این قصر می توانید در آشپزخانه های وسیع کاخ قدم بزنید و در فضای خیره کننده اتاق تالار، اتاق شورای شاهنشاهی بایستید و از اتاق های خصوصی سلاطین دیدن کنید، همچنین مجموعه ای چشمگیر از آثار حضرت محمد (ص) را در اتاق حفاظت مقدس به نمایش می گذارد و محل خزانه امپراتوری است، جایی که با انباری از اشیاء طلایی درخشان و سنگهای قیمتی که حتما از انها استقبال خواهید کرد. برای دیدن کامل کاخ توپکاپی، حداقل به نیم روز نیاز دارید.

آدرس: استانبول، پارک گلخانه

مسجد آبی استانبول

هدیه معماری بزرگ سلطان احمد اول به استانبول، این مسجد زیبا بود که امروزه به مسجد آبی معروف است. این مسجد که بین سالهای ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۶ ساخته شد، پس از پایان کار باعث ایجاد خشونت در سراسر جهان اسلام شد ، زیرا دارای شش مناره بود (همان تعداد مسجد بزرگ مکه). مناره هفتم سرانجام به مکه اهدا شد تا مخالفت ها را از بین ببرد.

نام مسجد از رنگ تزئینات داخلی که شامل ده ها هزار کاشی ایزنیک است گرفته شد. کل جلوه فضایی و رنگ داخلی، مسجد را به یکی از بهترین دستاوردهای معماری عثمانی تبدیل کرده است. پیشنهاد می کنیم هنگام غروب برای بازدید از این محیط اقدام کنید زیرا اذان از مناره مسجد آبی طنین انداز می شود و نورپردازی ها هم بسیار جذاب است.

درست پشت مسجد آبی بازار آراستا قرار دارد. مکانی عالی برای خرید، زیرا مغازه های صنایع دستی در اینجا سوغاتی های با کیفیت بالا می فروشند. حتی اگر به قدم زدن علاقه ای ندارید، اینجا را ببینید چون یکی از ارزانترین مراکز خرید استانبول به شمار می رود.

هیپودروم

ساخت هیپودروم باستانی توسط سپتیمیوس سوروس در سال ۲۰۳ بعد از میلاد شروع شد و توسط کنستانتین بزرگ در ۳۳۰ بعد از میلاد تکمیل شد. این مکان مرکز زندگی عمومی دوران بیزانس و صحنه بازیهای باشکوه و مسابقات ارابه و همچنین درگیری هایی با هدف سرگرمی بود. امروزه، به جز بخش کوچکی از دیوارهای گالری در ضلع جنوبی، چیز زیادی از هیپودروم برای دیدن باقی نمانده است، اما آت میدانی (پارک)، که اکنون در محل آن قرار دارد، دیدنی است.

در ضلع شمال غربی فواره ای قرار دارد که توسط امپراتور آلمان ویلیام دوم در سال ۱۸۹۸ به سلطان عثمانی ارائه شد. سپس سه اثر باستانی به سمت جنوب غربی وجود دارد: ابلیسک مصری به ارتفاع ۲۰ متر (از هلیوپولیس)؛ ستون مار که توسط کنستانتین از دلفی به اینجا آورده شده است و یک ابلیسک سنگی که در ابتدا با روکش برنز طلا پوشانده شده بود تا اینکه توسط سربازان جنگ صلیبی چهارم در ۱۲۰۴ به سرقت رفت.