بیوگرافی و عکسهای سمیرا حسن پور بازیگر

بیوگرافی سمیرا حسن پور

سمیرا حسن پور متولد۱۳۶۱/۰۹/۱۶ در تهران می باشد.

در دوران دبیرستان رشته گرافیک خوانده و بعد از اخذ دیپلم در رشته نمایش و بازیگری ادامه تحصیل داده است و در نهایت لیسانس نمایش را از دانشگاه تهران دریافت کرده.
وی فارغ‌التحصیل رشته نمایش است و کار هنری خود را از سال ۱۳۸۵ در تئاتر مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین بهرام بیضایی شروع کرد.

او در سریال چاردیواری و پایتخت سیروس مقدم و همچنین سریال شاید برای شما هم اتفاق بیفتد و تله فیلم‌های «آوا» و «مردان نمکی» حضور داشته است.

وی در اولین کار سینمایی خود در فیلم «تمشک» سامان سالور کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر شد.

همسر سمیرا حسن پور

سمیرا حسن‌پور با کارگردان مشهور سامان سالور ازدواج کرده است.

سامان سالور متولد سال ۱۳۵۵در شهربروجرد، کارگردان و فیلمنامه‌نویس ایرانی است.

فیلم‌شناسی سمیرا حسن پور

فیلم سینمایی های سمیرا حسن پور

تمشک (۱۳۹۲)
سایه‌های موازی (۱۳۹۴)
آن‌ها (۱۳۹۵)

سریالهای سمیرا حسن پور

پایتخت
چاردیواری
شاید برای شما هم اتفاق بیفتد
هفت سین

جوایز و افتخارات

نامزد بهترین بازیگر زن در فیلم تمشک در سی و دومین جشنواره فجر (۱۳۹۲)
نامزد بهترین بازیگر زن در فیلم سایه های موازی در ۱۵ مین جشن حافظ (۱۳۹۴)

سبک زندگی سمیرا حسن پور

دلواپس است؛ دلواپس جامعه ای که به گفته او بسیاری از زنانش دور ورزش کردن و تحرک داشتن را خط کشیده اند؛ در حالی که ورزش تنها نسخه ای است که می توان برای درمان افسردگی پیچید و به موفقیت آن امیدوار بود. او می گوید زمانی که چشم روی این مهم می بندیم، در را روی غم و غصه باز می کنیم و نتیجه اش هم، جامعه افسرده ای می شود که هر روز هم به تعداد افراد قهر با لبخندش اضافه می شود. اینها گوشه هایی از حرف های سمیرا حسن پور بود؛ بازیگری که با گلرخ سریال «پایتخت» اسمش سر زبان ها افتاد و بعد راهی سینما شد و با فیلم سینمایی «تمشک»، ساخته سامان سالور توانست در اولین قدمش در عرصه سینما کاندیدای سیمرغ بلورین شود. حضور در تلویزیون و سینما عشق او را به ورزش کم نکرده و یک ورزشکار حرفه ای است که در تیم والیبال هنرمندان هم بازی می کند.

گفتگو با سمیرا حسن پور

خانم ها کمتر از آقایان به ورزش اهمیت می دهند

در این موضوع که هر چیزی حتی ورزش کردن هم احتیاج به فرهنگسازی دارد، تردیدی نیست؛ بسیاری از افراد به ویژه خانم ها با فرهنگ ورزش کردن آشنا نیستند و نسبت به آن بی اعتنایی می کنند. این موضوع حتی در مورد قشر هنرمند ما هم وجود دارد و نسبت خانم هایی ورزش می کنند در مقابل آقایان قابل مقایسه نیست. حتی هنرمندان مرد بیشتر به تناسب اندام شان اهمیت می دهند. فکر می کنم وقت آن فرا رسیده است که ما با ورزش کردن به خودمان لطف کنیم و سلامتی و به دنبال آن روحیه خوب و تناسب اندام را به خود هدیه دهیم.

به من حق بدهید دلواپس باشم

گاهی اوقات که به دوستانم در مورد نگرانی ام پیرامون ورزش حرف می زنم آنها تعجب می کنند. شاید برخی از آنها نسبت به اهمیت ورزش آگاه نیستند. بسیاری از ما نسبت به مسائل مختلف زندگی مان برنامه ریزی می کنیم اما به محض اینکه پای ورزش به میان می آید وقت کم می آوریم. نتیجه آن هم این می شود که بسیاری از افراد جامعه به ویژه خانم ها نگران اضافه وزن شان هستند و از آن مهم تر دچار بیماری های مختلف از جمله افسردگی هستند. در صورتی که با ورزش کردن افراد، بزرگ ترین لطف را به خودشان می کنند؛ هم روحیه شان بالا می رود و هم می توانند اندام زیبایی داشته باشند.

برنامه ریزی بین کار و ورزش

کارهای هنری به ویژه از نوع بازیگری اش، وقت و برنامه مشخصی ندارد؛ به همین خاطر بسیاری از افراد نمی توانند زمانی که سر کار هستند برنامه مشخصی برای ورزش کردن داشته باشند و در نتیجه دور آن را خط می کشند. من برای اینکه جلوی این مهم را بگیرم سعی می کنم در دوره ای که سر فیلمبرداری هستم و امکان رفتن به باشگاه را ندارم معلم خصوصی بگیرم و از هر وقتی، حتی کم برای ورزش استفاده کنم. به نظرم ورزش کردن باید تبدیل به یک عادت غیرقابل ترک شود.

همه ورزش های محبوب من

من از دوران کودکی به ورزش کردن علاقه داشتم. از طرفی استعدادم باعث شده بود که همیشه ورزش کنم. حال در این بین به ورزش های مختلفی- از پینگ پنگ گرفته تا والیبال، ایروبیک، دو، شنا و. . .- می پردازم. البته در مقطعی که به شکل جدی به رشته «دو » می پرداختم توانستم در آن مدال هم کسب کنم.

خاصیت ورزش های گروهی

از بین رشته های مختلف ورزشی من به ورزش های گروهی مثل والیبال و فوتبال علاقه بیشتری دارم. به نظرم این سبک ورزش ها باعث می شود اعتماد به نفس افراد بیشتر شود و یاد بگیرند که چطور می توانند با همکاری هم پیروز شوند و بر مشکلات و سختی ها غلبه کنند. حضور در جمع های ورزشی و ورزش های این چنینی همیشه برای من جذاب بوده است.

عضویت در تیم والیبال هنرمندان

وقتی از من برای بازی در تیم والیبال هنرمندان دعوت شد با علاقه آن را پذیرفتم. چون من از دوران کودکی ام به این رشته علاقه داشته ام و تمریناتی را در این حوزه انجام داده ام؛ از طرفی حس می کردم حضور در تیمی که متشکل از خانم های هنرمند است می تواند جذاب باشد و باعث تبادل اطلاعات شود. در طول سال هایی که عضو این تیم بودم سعی کردم به نوعی جزو اعضای ثابت باشم و بی دلیل در تمرینات غیبت نداشته باشم، اما متاسفانه طی مدت اخیر تیم انسجام خودش را از دست داده و تمرینات و مسابقات با جدیدت گذشته برگزار نمی شود.

جمع های زنانه و رفتارهای زنانه

متاسفم که باید روی این ذهنیت مبنی بر اینکه جمع های خانم ها معمولا دوام چندانی ندارد صحه بگذارم. متاسفانه خانم ها به دلیل باورهای فرهنگی اشتباه رفتارهای پایداری در جمع های زنانه ندارند و تاسف من زمانی بیشتر می شود که آنها سعی ندارند این تفکر نادرست را تصحیح کنند. به همین خاطر جمع های مختلفی که خانم ها در آن عضو هستند حتی از نوع ورزشی، بعد از مدتی یا از هم می پاشد یا اعضای آن کاملا تغییر می کنند؛ در حالی که این اتفاق کمتر در جمع های آقایان رخ می دهد و ما شاهد آن هستیم که تیم های ورزشی هنرمندان طی مدت اخیر تقریبا با همان اعضا مشغول فعالیت هستند.

تجربه والیبال با زنان زندانی

با تیم والیبال هنرمندان تجربیات زیادی را به دست آوردم که بعضی از این تجربیات برای من که بازیگر هستم واقعا کم نظیر هستند؛ به طور مثال من همراه این تیم این امکان را پیدا کردم تا با تیم والیبال زندانیان بازی کنیم. همنشینی با این افراد پیش از شروع مسابقه برای من بسیار جذاب بود و باعث شد که من به خصوصیات اخلاقی این قشر پی ببرم. بی تردید اگر روزی بخواهم نقش یک زن زندانی را بازی کنم از آنها الگو می گیرم. چنین فرصت های برای افراد کمتر رخ می دهد و باید این فرصت ها را غنیمت شمرد.

رقابت فوتبال و والیبال در ایران

اگر از من بپرسید جذاب ترین ورزش چیست، بی تردید می گویم فوتبال. این ورزش در تمام دنیا طرفداران بی شماری دارد و میلیون ها انسان به واسطه پخش های تلویزیونی این ورزش را دنبال می کنند. باقی ورزش ها هر یک بنا به شرایط کشورها و نوع فرهنگسازی بین افراد آن جامعه طرفدار دارند؛ به طور مثال در کشور ما والیبال به واسطه موفقیت هایی که کسب کرده است این روزها به یکی از رشته های پرطرفدار تبدیل شده است، بسیاری از افراد این رشته را با اشتیاق دنبال می کنند و شهرت والیبالیست ها ما نه تنها از فوتبالیست های کمتر نیست بلکه بیشتر هم هست.

برای تشویق والیبالیست ها به استادیوم می رفتم

در زمانی که ورود خانم ها به استادیوم برای تشویق والیبالیست ها مانعی نداشت، من یکی از تماشاگران پر و پا قرص بودم؛ به نظرم تماشاگر بودن و تشویق ورزشکاران هم بسیار لذت بخش و به اندازه ورزش کردن نشاط آور است. امیدوارم مشکلی که برای منع حضور خانم ها در ورزشگاه وجود دارد، هر چه زودتر رفع شود.

ستاره اسکندری از غذا خوردنم تعجب کرد

غدا خوردن من شاید تا حدی با دخترهای همسن و سالم فرق داشته باشد؛ من دور غذاهای چرب، فست فود و غیرسالم را خط کشیده ام و خیلی وقت ها که سر کار می روم همراه خودم کشمش و خرما و… می برم. یادم است در پشت صحنه کاری ستاره اسکندری که حسابی از غذا خوردنم تعجب کرده بود به من گفت:«تو اصلا شبیه همسن و سال هایت غذا نمی خوری! آنها اکثر سراغ تنقلاتی نظیر چیپس و. . . می روند؛ در حالی که تو نوع سالم آن را انتخاب می کنی.»

داستان من و سبزیجات

من علاقه ویژه ای به سبزیجات دارم؛ به همین دلیل حجم زیادی از غذا خوردنم را سبزیجات و میوه ها تشکیل می دهند؛ از طرفی همواره سعی می کنم از نوع تازه و با کیفیت آن استفاده کنم. سبزیجات، هم برای بدن مقوی است و هم اینکه به تناسب اندام افراد کمک می کند.

تعریف نباشد

اگر پای تعریف از خود نگذارید باید بگویم دستپختم عالی است اما از آن عالی تر درست کردن سالادهایم است؛ هر کسی سالادهایم را خورده است به مشتری پر و پا قرص آن بدل شده و معتقد است طعم سس های سالادم را جای دیگر نچشیده. شاید بخشی از این موضوع به این خاطر است که در ترکیب سالادهایم همیشه سراغ مواد اولیه سالم و با کیفیت می روم و چاشنی ها را با دقت با هم ترکیب می کنم.

منم یکی از اونام

من هم جزو «پایتختی ها» بودم. در سری اول این مجموعه در نقش «گلرخ» حضور داشتم اما در سری های بعدی بنا بر شرایطی که ایجاد شد من از این سریال جدا افتادم اما همچنان قلبم برای این سریال می تپد و با علاقه سرنوشت آنها را دنبال می کنم.

من و تمشک

همیشه به بازی در سینما علاقه مند بودم و دوست داشتم اولین تجربه ام در عرصه بازیگری با یک فیلم سینمایی رخ دهد اما این مهم رخ نداد و در عوض من کارم را با عوامل یک سریال حرفه ای به نام «پایتخت» شروع کردم.

بعد از این سریال نگاه سختگیرانه تری پیدا کردم و تصمیم گرفتم در گام بعدی انتخابی داشته باشم که بتوانم به واسطه آن توانایی هایم را بیشتر نشان دهم و این کار با فیلم سینمایی «تمشک» به کارگردانی سامان سالور رخ داد. در اولین تجربه سینمایی ام توانستم کاندیدای سیمرغ بلورین شوم و این موضوع برایم بسیار افتخارآمیز بود.

سایه های موازی

این روزها فیلم «سایه های موازی» را به گارگردانی نعیمی در شرف اکران دارم. در این فیلم افتخار این را داشتم تا با دو چهره مطرح مثل ابوالفضل پورعرب و شهاب حسینی همبازی باشم.

همبازی شدن با ابوالفضل پورعرب برای من تجربه هیجان انگیزی بود چرا که وقتی من نوجوان بودم ایشان به عنوان یک سوپراستار فعالیت می کردند و برای نسل من به نوعی اسطوره بودند. به همین خاطر وقتی شرایط بازی در کنار ایشان فراهم شد، سعی کردم قدر آن را با همه وجودم بدانم. شهاب حسینی هم که واقعا فرد توانمند و انسان شریفی هستند و کار کردن با ایشان حس شیرینی را به دنبال دارد.