موارد مصرف و عوارض قرص دیگوکسین
دیگوکسین چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ آیا درمان نارسایی قلبی ماثر است؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطه دیگوکسین پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.
دیگوکسین چیست؟
دیگوکسین یا Digoxin نوعی داروی ضد آریتمی است. این دارو به شکل قطره، امپول و قرص خوراکی مصرف می شود. دیگوکسین نیروی انقباضی قلب را افزایش و هدایت الکتریکی آن را کاهش میدهد.
نکات پیش از مصرف دیگوکسین
در صورتی که موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید:
- وضعیت های خطرناک قلبی مثل سندرم سینوس بیمار یا AV block (مگر در صورتی که از یک ضربان ساز استفاده میکنید).
- اگر اخیراً سابقهی سکتهی قلبی داشتهاید.
- سندرم Wolff-Parkinson-White (ضربان قلب ناگهانی و سریع).
- بیماری کلیوی.
- سابقهی اختلالات تیروئیدی.
- عدم تعادل های الکترولیتی (مثلاً سطح پایین کلسیم، پتاسیم، یا منیزیم در خون).
- اگر دچار سوء تغذیه هستید و یا اخیراً بیمار بوده و دچار استفراغ یا اسهال بودهاید.
- اگر از یک داروی مُدِر (ادرار آور) و یا داروهای استروئیدی استفاده میکنید.
موارد مصرف
ديگوكسين در درمان نارسايي احتقانی قلب و براي پيشگيري و درمان آريتمي قلبي مصرف ميشود.
نحوه مصرف
دیگوکسین را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید.
سعی کنید که داروی مورد نظر را سر یک ساعت معین در هر روز استفاده کنید. در دورهی مصرف این دارو، ممکن است نیاز باشد تا به صورت دورهای، آزمایشات خون انجام دهید. عملکرد کلیهی شما نیز لازم است بررسی شود.
عوارض پس از مصرف
از آنجایی که این دارو برای درمان بیماریهای تپش قلب نامنظم به کار میرود به ندرت ممکن است باعث نوع دیگری از تپش قلب نامنظم شود. اگر هرگونه تپش قلب تند، آرام یا نامنظم را حس کردید با پزشک مشورت کنید.
عوارض جانبی
- بياشتهايي
- تهوع
- استفراغ
- اسهال
- درد شكم
- اختلالات بينايي
- سردرد
- كسالت
- خوابآلودگي
- اغتشاش فكر
- توهم
- هذيان
- آريتمي و بلوك قلبي
تداخلات دارویی
بسیاری از دارو ها ممکن است با دیگوکسین تداخل داشته باشند. مثلاً داروهای با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها و داروهای گیاهی. در دورهی مصرف داروی دیگوکسین، به پزشک در مورد هر دارویی که استفاده میکنید و یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، اطلاع دهید.
مثلا کینیدین، آمیودارون، پروپافنون، غلظت خونی دیگوکسین را افزایش می دهد. داروهای زیر ممکن است باعث افزایش سطح سرمی دیگوکسین و بروز مسمومیت شود: آلپرازولام، آمینوگلی کوزید های خوراکی، آمیو دارون، بنزودیازپین ها، کاپتوپریل، دیلتیازم، ایندومتاسین، دیفنوکسیلات، اریترومایسین، هیدروکسی کلروکین، ایبوپروفن، نیفیدیپین، امپرازول، تتراساکلین، کینیدین و وراپامیل.
نظرات