عوارض مصرف شیشه

شیشه (متی‌امفتامین) یکی از مواد مخدر خطرناک است که مصرف آن می‌تواند عوارض جسمی و روانی بسیار شدیدی به دنبال داشته باشد. این ماده به سرعت بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد وابستگی شدید می‌شود. بسیاری از افرادی که به مصرف شیشه روی می‌آورند، از عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت آن غافلند، که می‌تواند سلامت جسم و روان را به طور جدی تهدید کند. در این مقاله به بررسی عوارض مختلف مصرف شیشه می‌پردازیم و اثرات آن بر بدن را از جنبه‌های مختلف تحلیل می‌کنیم.

 

مصرف شیشه چه عوارضی دارد؟

مصرف شیشه (متی‌امفتامین) تأثیرات بسیار مخربی بر مغز دارد. این ماده باعث تحریک شدید سیستم عصبی مرکزی شده و موجب ترشح مقادیر زیاد دوپامین، نوراپی‌نفرین و سروتونین می‌شود که در ابتدا احساس سرخوشی و انرژی بالا ایجاد می‌کند. اما با مصرف مداوم، این ترشح‌های غیرطبیعی به تخریب تدریجی سلول‌های مغزی منجر می‌شود.

در نتیجه، فرد ممکن است با مشکلاتی همچون اختلالات حافظه، کاهش توانایی‌های شناختی، کاهش تمرکز، افسردگی و اضطراب مواجه شود. همچنین، شیشه می‌تواند باعث آسیب به ساختارهای مغزی مسئول کنترل احساسات و رفتارها شود که منجر به بروز رفتارهای پرخطر، بی‌قراری و اختلالات روانی طولانی‌مدت مانند روان‌پریشی و پارانویا می‌گردد. در نهایت، مصرف شیشه تأثیرات دائمی و برگشت‌ناپذیری بر سلامت مغز دارد و ترک شیشه به زمان طولانی و درمان‌های تخصصی نیاز دارد.

عوارض کوتاه مدت مصرف شیشه

مصرف شیشه (متامفتامین) به‌عنوان یک ماده روان‌گردان، اثرات سریع و شدیدی بر بدن و مغز دارد. این ماده به‌سرعت وارد خون شده و عوارض کوتاه‌مدت و تغییرات مغزی شدیدی ایجاد می‌کند.

افزایش ناگهانی سطح دوپامین:

مصرف شیشه باعث آزادشدن مقادیر زیادی دوپامین در مغز می‌شود که حس لذت و نشاط شدید را ایجاد می‌کند، اما این افزایش غیرطبیعی می‌تواند به اختلال در سیستم پاداش مغز و اعتیاد منجر شود.

افزایش ضربان قلب و فشارخون:

 شیشه سیستم عصبی سمپاتیک را تحریک می‌کند و موجب افزایش ضربان قلب و فشارخون می‌شود که در برخی موارد ممکن است خطرات جدی مانند سکته قلبی را به همراه داشته باشد.

اختلال در خواب و بی‌خوابی:

 مصرف شیشه به دلیل تحریک مغز باعث اختلال در خواب و بی‌خوابی شدید می‌شود که می‌تواند به مشکلات خواب مزمن و کاهش کیفیت زندگی فرد منجر گردد.

اضطراب و توهمات:

شیشه می‌تواند اضطراب شدید، پارانویا و توهمات را ایجاد کند که فرد ممکن است واقعیت را تحریف‌شده درک کند و از نظر روانی دچار بحران شود.

تغییرات در ساختار مغز:

 مصرف مداوم شیشه باعث تغییرات ساختاری در مغز، به‌ویژه کاهش حجم مناطقی که مسئول حافظه، تصمیم‌گیری و کنترل تکانه‌ها هستند، می‌شود که می‌تواند به مشکلات شناختی بلندمدت منجر شود.

عوارض بلند مدت شیشه

مصرف طولانی‌مدت شیشه تأثیرات شدیدی بر سلامت جسمی و روانی فرد دارد و به دلیل اثرات عمیق بر سیستم عصبی مرکزی، باعث تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز می‌شود. این تغییرات بر رفتار، شناخت و سلامت روانی فرد تأثیر می‌گذارد.

آسیب به ساختار مغز:

مصرف طولانی‌مدت شیشه باعث کاهش حجم ماده خاکستری مغز، به‌ویژه در نواحی حافظه و تصمیم‌گیری می‌شود که می‌تواند منجر به کاهش عملکرد شناختی و اختلالات رفتاری گردد.

کاهش تولید دوپامین و نوروترانسمیترها:

با مصرف مداوم شیشه، تولید دوپامین کاهش‌یافته و فرد دچار افسردگی و کاهش لذت از فعالیت‌های روزمره می‌شود که تأثیرات منفی بر سلامت روان دارد.

اختلالات روانی مزمن:

شیشه می‌تواند باعث اختلالات روانی مانند اضطراب، پارانویا و افسردگی مزمن شود که می‌تواند به رفتارهای خودتخریبی و انزوای اجتماعی منجر شود.

اختلال در سیستم عصبی خودمختار:

مصرف طولانی‌مدت شیشه موجب افزایش ضربان قلب، فشارخون و مشکلات تنفسی می‌شود که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد.

افزایش احتمال بروز اختلالات روانی مانند سایکوز:

مصرف شیشه ممکن است منجر به بروز توهمات، هذیان‌ها و احساس تعقیب‌شدن گردد که می‌تواند به اختلالات روانی دائمی منتهی شود.

آسیب به عملکرد سیستم ایمنی بدن:

شیشه سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند که فرد را مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی، باکتریایی و قارچی می‌کند و خطر بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد.

عوارض جسمی مصرف شیشـه

مصرف شیشه (متامفتامین) علاوه بر تأثیرات روانی، عوارض جسمی شدیدی مانند تحریک سیستم عصبی مرکزی و تغییرات متابولیکی ایجاد می‌کند. این ماده می‌تواند به تغییرات فیزیولوژیکی در بدن منجر شود.

افزایش ناگهانی ضربان قلب و فشارخون:

 شیشه باعث تحریک سیستم عصبی سمپاتیک می‌شود که منجر به افزایش ضربان قلب و فشارخون می‌شود که می‌تواند به بیماری‌های قلبی و عروقی مانند سکته قلبی منتهی شود.

آسیب به سیستم تنفسی:

مصرف شیشه به‌ویژه اگر به‌صورت دود کردن باشد، می‌تواند باعث تحریک شدید مجاری هوایی و آسیب به بافت ریه‌ها شود. این روش مصرف می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی مزمن مانند برونشیت، التهاب ریه‌ها و در نهایت نارسایی تنفسی گردد.

اختلالات خواب و بی‌خوابی:

شیشه الگوهای خواب فرد را مختل می‌کند و باعث بی‌خوابی مزمن می‌شود که به کاهش قدرت دفاعی بدن و مشکلات جسمانی می‌انجامد.

کاهش اشتها و سوءتغذیه:

 شیشه باعث کاهش اشتها و سوءتغذیه می‌شود که منجر به کاهش وزن، ضعف سیستم ایمنی و مشکلات متابولیکی می‌گردد.

آسیب به پوست و بافت‌های بدن:

مصرف شیشه موجب خشکی پوست، التهاب و زخم‌های پوستی می‌شود که در صورت عدم درمان می‌تواند به عفونت‌های شدید منجر شود.

تغییرات در مغز و سیستم عصبی:

 شیشه با آزادسازی دوپامین باعث تخریب سلول‌های عصبی و کاهش حجم ماده خاکستری مغز می‌شود که به اختلالات حافظه و کاهش توانایی‌های تصمیم‌گیری منتهی می‌شود.

تضعیف سیستم ایمنی بدن:

شیشه سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و فرد را مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی و باکتریایی می‌کند که درمان آن‌ها دشوار است.

عوارض روانی مصرف شیشـه

شیشه علاوه بر عوارض جسمی، تأثیرات روانی بسیار شدیدی نیز دارد که می‌تواند بر رفتار و تفکرات فرد تأثیر بگذارد. این عوارض شامل:

اضطراب و پارانویا:

مصرف شیشه باعث افزایش غیرطبیعی دوپامین می‌شود که به اضطراب شدید و پارانویا (احساس تعقیب یا تهدید) منجر می‌شود. این شرایط ممکن است فرد را دچار توهمات و هذیان‌های آزاردهنده کند.

توهمات شنوایی و بینایی:

شیشـه می‌تواند باعث بروز توهمات شنوایی و بینایی، مانند شنیدن صداهای غیرواقعی یا دیدن تصاویری که وجود ندارند، شود. این توهمات ممکن است به رفتارهای خطرناک و اشتباه منتهی شود.

افسردگی و کاهش انگیزه:

مصرف شیشـه به‌تدریج باعث کاهش سطح دوپامین در مغز می‌شود که می‌تواند منجر به افسردگی و کاهش انگیزه برای انجام فعالیت‌های روزمره گردد. این امر موجب احساس بی‌انگیزگی و بی‌لذتی از زندگی می‌شود.

اختلالات شناختی و حافظه:

مصرف طولانی‌مدت شیشـه می‌تواند باعث کاهش حجم ماده خاکستری مغز و اختلال در عملکرد نواحی مرتبط با حافظه و توانایی‌های شناختی شود که به مشکلات حافظه و تمرکز منجر می‌شود.

افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی مزمن:

مصرف مداوم شیشـه می‌تواند باعث بروز اختلالات روانی مزمن مانند سایکوز و اختلالات دوقطبی شود که با تغییرات شدید در خلق‌وخو و بی‌ثباتی عاطفی همراه است.

تغییرات در ساختار مغز:

مصرف شیشـه به دلیل آزادسازی شدید دوپامین و دیگر انتقال‌دهنده‌های عصبی باعث آسیب به ساختار مغز می‌شود که منجر به اختلالات در تصمیم‌گیری، قضاوت و کنترل تکانه‌ها می‌گردد.

جمع‌بندی

مصرف شیشـه عوارض جدی و گسترده‌ای دارد که به‌شدت بر جسم و روان فرد تأثیر می‌گذارد. از آسیب‌های کوتاه‌مدت مانند بی‌خوابی و اضطراب گرفته تا مشکلات بلندمدت مانند آسیب به مغز و وابستگی روانی، این ماده مخدر می‌تواند به‌طورجدی سلامت فرد را تهدید کند.

اگر شما یا کسی که می‌شناسید در حال تجربه این مشکلات هستید، ضروری است که با مشاوران و مراکز درمانی معتبر در ارتباط باشید تا کمک‌های لازم برای ترک شیشه و بازگشت به زندگی سالم دریافت کنید.

رپورتاژ / ۴۳۲۴۸۶