سفر به گذشته | سرنوشت مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقت ایران در سال ۵۷

سفر به گذشته | سرنوشت مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقت ایران در سال ۵۷

در ادامه تصویری از مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقت ایران پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ همراه با بیوگرافی ایشان را مشاهده کنید

بیوگرافی و سرنوشت مهدی بازرگان

مهدی بازرگان، در سال ۱۲۸۶ در تهران به دنیا آمد و در ۳۰ دی ۱۳۷۳ در زوریخ سوئیس درگذشت. او در خانواده‌ای مذهبی و آذربایجانی بزرگ شد. پدرش، عباس‌قلی آقا، تاجر معروفی بود که بین بازارهای تبریز و تهران فعالیت می‌کرد. بازرگان تحصیلات خود را در رشته مهندسی برق در فرانسه به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران، به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت. او نخستین دانشیار دانشگاه تهران بود و بعدها به مدت شش سال ریاست دانشکده فنی دانشگاه تهران را بر عهده داشت. او علاوه بر تدریس، پژوهشگر قرآن و نویسنده کتاب‌هایی درباره ارتباط علم و دین بود که او را به‌عنوان یک روشنفکر مذهبی معرفی کرد.

همسر و فرزندان مهدی بازرگان

مهدی بازرگان در سال ۱۳۱۸ با ملک طباطبایی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج پنج فرزند به نام های زهرا، عبدالعلی، فرشته، فتانه و محمدنوید می باشد.

علت درگذشت و فوت

مهدی بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت ایران در ۳۰ دی ۱۳۷۳ در زوریخ سوئیس درگذشت، به وصیت خود به ایران بازگشت تا در مقبره بیات در قم دفن شود. این آرامگاه در نزدیکی حرم حضرت فاطمه معصومه (س) واقع شده و او در کنار والدین و برخی از اقوامش به خاک سپرده شده است.

ورود به سیاست

مهدی بازرگان فعالیت‌های سیاسی خود را از زمان دولت محمد مصدق آغاز کرد. او به عنوان معاون وزیر فرهنگ در کابینه اول مصدق منصوب شد و سپس به عنوان رئیس هیئت خلع ید از شرکت نفت انگلیس انتخاب گردید. این مأموریت نقش مهمی در ملی شدن صنعت نفت ایران داشت. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، بازرگان همراه با یدالله سحابی و سید محمود طالقانی حزب نهضت آزادی ایران را تأسیس کردند. این حزب که رویکردی اسلامی-ملی‌گرا داشت، یکی از جریان‌های اصلی مخالف رژیم پهلوی بود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، امام خمینی مهدی بازرگان را به‌عنوان نخست‌وزیر دولت موقت منصوب کرد. وظایف اصلی این دولت برگزاری انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، نظارت بر همه‌پرسی جمهوری اسلامی و مدیریت انتقال قدرت بود.

بازرگان پس از استعفایش از زیست سیاسی دست نکشید. او نماینده مردم تهران در اولین دوره مجلس شورای اسلامی شد. او در نطق‌های خود بارها درباره خطر استبداد هشدار داد. بازرگان پس از آن، باز هم بارها خواست به مناصب انتخابی بازگردد اما شورای نگهبان او را ردصلاحیت کرد.