بیوگرافی جلال متینی مورخ ایرانی +علت فوت و درگذشت
بیوگرافی جلال متینی مورخ ایرانی +علت فوت و درگذشت
جلال متینی مورخ و رئیس دانشگاه فردوسی مشهد ۳۰ دی ماه ۱۴۰۳ در ۹۶ سالگی در مریلند آمریکا درگذشت. او متولد سال ۱۳۰۷ در مشهد بوده و از مورخان برجسته و شاهنامه پژوهان ایرانی بود که قبل از انقلاب در سمت استاد تاریخ و رییس دانشگاه مشهد فعالیت می کرد.
بیوگرافی جلال متینی
جلال متینی متولد سال ۱۳۰۷ در مشهد نویسنده و رئیس اسبق دانشگاه فردوسی بود. او همچنین محقق متخصص در زمینهٔ تاریخ و فرهنگ ایران مخصوصاً در زمینهٔ شاهنامه پژوهی بود.
سوابق
جلال متینی، از مورخان برجسته و شاهنامه پژوهان ایرانی بود که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ استاد تاریخ و رئیس دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به کار بود. او بعد از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد و به تدریس تاریخ و فرهنگ ایران در دانشگاه برکلی کالیفرنیا مشغول شد. مجله‌های تخصصی ایران‌شناسی و ایران‌نامه توسط وی منتشر شده‌اند. به‌علاوه، ده‌ها اثر گوناگون به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر کرده است.
علاوه بر مدیریت دانشگاه، سابقه معاونت آموزشی و پژوهشی (۱۳۵۲) و همچنین ریاست دانشکده ادبیات (۱۳۵۳-۱۳۴۷) در دانشگاه فردوسی مشهد را نیز عهده‌دار بود.
خلاصه ویس و رامین، منظومه حماسی کوش نامه، تفسیر قرآن مجید، پند پیران، هدایه المتعلمین و نمونه هایی از نثر فصیح فارسی معاصر بخشی از آثار این پژوهشگر است.
علت فوت و درگذشت
جلال متینی به علت کهولت سن در ۹۶ سالگی درگذشت. او از سال ۵۷ در آمریکا زندگی می کرد و در همانجا درگذشت
آثار و کتاب ها
خلاصهٔ بیژن و منیژه فردوسی سال ۱۳۵۶
خلاصهٔ ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی سال ۱۳۵۶
خلاصهٔ لیلی و مجنون نظامی سال ۱۳۵۶
پند پیران، متنی فارسی به ظاهر از قرن پنجم هجری، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۷.
پیام درگذشت جلال متینی
مدیر موسسهٔ خردسرای فردوسی و قطب علمی فردوسی و شاهنامه در پیامی درگذشت جلال متینی، رئیس اسبق دانشگاه فردوسی و پژوهشگر را تسلیت گفت.
«نیابد کسی چاره از چنگ مرگ
چو باد خزان است و ما همچو برگ
پس از سال‌ها کوشش و کار با قلم سرانجام روان دانشی‌مردِ میدان ادب و ایران دوستی دکتر سیدجلال متینی، استاد و رئیس اسبق دانشگاه فردوسی، دور از ایران به آسمان‌ها پرکشید. دکتر متینی استادی کارشناس و رئیسی کاردان و باریک‌گیر بود و همین ویژگی که در کم کسانی پیدا می‌شود، برای بسیاری از شاگردان، همکاران و زیردستان او نادلپذیر بود. اما آنها که دانش‌پذیر و کارورز و دلدادۀ خدمت بودند، او را آموزگاری تمام‌قد و مدیری کارآشنا می‌دانستند. کارهای علمی و آثار قلمی او به‌ویژه تأسیس و مدیریت دو نشریه ایران‌نامه و ایران‌شناسی در خارج از کشور، در نوع خود شایستگی لازم را یافته و جای خود را نزد اهل ادب باز کرده است.
جای پای او در دانشگاه فردوسی و به‌ویژه گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکدهٔ ادبیات مشهد ماندگار خواهد بود.
این ضایعه را به‌عنوان دانشجو و همکار سابق وی به فرزندان گرامی او، گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد و خانوادۀ بزرگ ادبیات ایران تسلیت می‌گویم.»
نظرات