دوره ترسالی | نظر پروفسور کردوانی درباره پایان خشکسالی و آغاز دوره ترسالی
دوره ترسالی | نظر پروفسور کردوانی درباره پایان خشکسالی و آغاز دوره ترسالی
دوره ترسالی ،بعد از جاری شدن سیل و بارندگی های چند روز اخیر در فروردین ماه ۹۸ و در روزهای آغازین سال جدید، خبرها و مطالبی مبنی بر پایان دوره خشکسالی در ایران و ورود کشورمان دوره ترسالی در شبکه های مجازی و برخی رسانه ها منتشر شد.
دوره ترسالی ایران
در پی این گفته ها و اظهار نظرها پرویز کردوانی در گفت و گو با ایسنا در خصوص خبری از قول وی که در آن گفته که خشکسالی ایران بعد از ۲۰ سال به اتمام رسیده و یک دوره ترسالی ۲۰ تا ۴۰ ساله را در پیش داریم گفت: من به هیچ وجه چنین چیزی را نگفته‌ام و یک کلمه از این خبر هم متعلق به من نیست.
پرویز کردوانی درباره بارش‌هایی شدید و سیل چند روز اخیر گفت: شرایط جوی ایران به دلیل گرم شدن کره زمین در کنار افزایش بارش در مناطق پر باران و کاهش بارش در مناطق کم باران بی نظم هم شده است؛ در شرایط بی نظمی ممکن است مثلاً در یزد که کم باران است ظرف یک ساعت به اندازه دو سال بارش رخ دهد.
نظر پروفسور کردوانی درباره پایان خشکسالی
وی افزود: این بارش‌هایی که اخیراً در ایران رخ داده هم اتفاقی بوده و تا زمانی که کره زمین گرم است ما در خشکسالی هستیم و نباید با این بارش‌ها تصور کرد که خشکسالی تمام و آب و هوای ایران مرطوب شده است.
کردوانی در پایان اعلام کرد: امیدی که این بارندگی‌ها ادامه داشته باشد نیست و ایران همچنان در شرایط کم‌آبی و خشکسالی خواهد بود.
در همین رابطه و درباره دوره خشکسالی و ترسالی به گزارش خبرگزاری ایلنا٬ رضا اردکانیان روز دوشنبه ۵ فروردین٬ سیلاب چند روز اخیر در مازندران «کم‌نظیر» خواند که در هر ۳۰۰ سال یکبار احتمال رخ دادن آن وجود دارد.
به گفته آقای اردکانیان٬ این سیلاب های شدید در حالی رخ داده که سال گذشته یکی از خشک‌ترین سال‌های آبی نیم قرن اخیر در ایران بوده است.
وی اضافه کرد: «پدیده تغییر اقلیم در حال تحمیل شدن به کشور ما و بسیاری از جوامع دیگر است به طوری که پس از گذر سال‌های خشک شدید بلافاصله ترسالی‌های شدیدی رخ می‌دهد که باید خود را برای آن آماده کنیم».
پایان خشکسالی و آغاز دوره ترسالی ایران
در خرداد ماه سال گذشته نیز برخی از مقامات ایران از گذر از دوره خشکسالی به ترسالی سخن گفته بودند.
با این حال داود پرهیزکار، رییس سازمان هواشناسی گفته بود که این سخنان «مبنای علمی ندارد و بررسی های سازمان هواشناسی چنین چیزی را نشان نمی دهد».
پرویز کردوانی افزود: ما در ایران از لحاظ آب در مضیقه هستیم و به همین دلیل باید از بارش باران خوشحال شویم و خدا شاکر باشیم. اما از آنجایی که ناکارآمدی مدیریتی در همه حوزه ها خودنمایی می‌کند، بارندگی های این چند روز دردسر ساز شده است.
وی افزود: این باران باریدن ها دلیلش گرم شدن زمین است که باعث شده بی نظمی به وجود بیاید و در نتیجه، جاهایی که کمتر بارندگی دارند هم این روزها شاهد باران های شدیدی باشیم.
این بارندگی ها مقطعی هستند و اینطور نیست که بارش‌های این چند روز را نشانه ای از پایان بحران آب بدانیم. پس باید آماده باشیم که از این اتفاق بهترین بهره را ببریم.
این جغرافیدان برجسته ایران گفت: به قدری در مدیریت شرایط بد عمل می‌کنیم، این روزها نعمت خداوند برای ما عامل بدبختی و گرفتاری شده است و به جای اینکه مشکل آب را کم کند، مشکل آب را بیشتر کرده است..
این استاد دانشگاه ادامه داد: الان سد دز که ۲۰۲متر ارتفاع دارد، حدود ۹۰مترش گل است و به همین دلیل نمی‌تواند آب را در خودش نگه دارد. بنابراین ظاهرا فکر می‌کنیم باران نعمت است که در واقع نیست. چون باران به دشت هایی که نشست کرده اند، نمی‌تواند نفوذ کند. جاهایی هم که آسفالت و سنگفرش است هم باران را نگه نمی‌دارند. این در حالی است که مسوولان می‌توانستند کاری کنند که در این وضع کم آبی، سیل جاری نشود. فقط کافی بعد تا در ارتفاعات آبخیزداری کنند.
تدابیر مسئولان برای بارش های شدید
یعنی در دامنه کوه دو کار اصلی انجام بدهند. اول اینکه جوی های عمود بر شیب را احداث کنند. همچنین در رودهای کوچک، سدهای کوچک می‌ساختند که اولی به عهده وزارت کشاورزی و بعدی وظیفه وزارت نیرو است.
همچنین باید گفت، سیل در ارتفاعات بیشترین خسارت را وارد می‌کند چون پوشش گیاهی ندارند. الان شاهدیم جنگل ها در اق قلا از بین رفته است. جنگل های شمال را هیرکانی می‌گویند که چون خاکشان پوشش نداشت، خسارت زیادی را به خود دیده اند.
علت سیل در شیراز
وی با اشاره به سیل شیراز خاطرنشان کرد: سیل شیراز تصادفی بود که ظرف ۵ دقیقه بارندگی شدید باریده است
حالا شهردار شیراز را مورد سوال قرار می‌دهند که شما با اعمال تغییر دروازه قرآن مقصرید که اینطور نیست و در واقع شرایط توپوگرافی منطقه به گونه ای است که در این حالت سطح رودخانه پست تر از سطح دشت است و آب را به سمت دریاچه هدایت می‌کند و کلا شرایط با آق قلا فرق می‌کند.
برای جلوگیری از این بحران، باید سه کار مدنظر تصمیم گیران قرار بگیرد. اول آبخیزداری، دوم ایجاد سد رسوبی و در نهایت شست و شوی هیدرولیک آب سدها که با انجام این سه مورد می‌توان به آینده ای پر آب امید داشت. در نهایت امیدوارم، مسوولان به جای اینکه فکر الان باشند، آینده نگری کنند تا از مشکلات پیش‌رو جلوگیری کنند
نظرات