بیوگرافی محمدتقی غیاثی مترجم + علت فوت، سوابق و عکس
بیوگرافی محمدتقی غیاثی مترجم + علت فوت، سوابق و عکس
محمدتقی غیاثی درگذشت
محمدتقی غیاثی متولد سال ۱۳۱۱ در خمام گیلان مترجم و نویسنده ایرانی، ۷ مرداد ماه ۱۴۰۳ در ۹۲ سالگی در فرانسه درگذشت.
فرهنگ نشرنو با اعلام خبر درگذشت محمدتقی غیاثی در صفحه خود نوشت: «درگذشت محمدتقی غیاثی استاد و مترجم زبان و ادبیات فرانسه را به جناب آقای ناصر غیاثی، خانوادهٔ محترم غیاثی، و اهل فرهنگ و ادبیات ایران تسلیت میگوید.
بیوگرافی محمدتقی غیاثی
محمدتقی غیاثی مترجم و نویسندهٔ ایرانی سال ۱۳۱۱ در خمامِ گیلان متولد شد. این آموزگار و مترجم روز گذشته هفتم مردادماه ۱۴۰۳ در فرانسه درگذشت.
تحصیلات
غیاثی تحصیلات ابتدایی را در خمام و متوسطه را در رشت و تحصیلات دانشگاهی را در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه در دانشسرای عالی تهران گذراند. در ۳۰ سالگی با بورس تحصیلی وزارت فرهنگ دولت ایران به پاریس رفت و موفق به اخذ دکتری ادبیات فرانسه از دانشگاه سوربن پاریس شد. «تأثیر استاندال روی ژید» عنوان تز دکتری او بود.
سوابق
محمدتقی غیاثی، استاد دانشگاه، مترجم و نویسندهٔ ایرانی بود. او پس از ارغالتحصیلی و بازگشت به ایران تا هنگام بازنشستگی با سمت استاد تمامی در دانشگاه تهران و چندین سال نیز در دورهٔ دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات به تدریس زبان و ادبیات فرانسه اشتغال داشت.
محمدتقی غیاثی جز فرهنگهای فرانسه-فارسی و کتابهای کمکدرسیای که در آموزش زبان فرانسه منتشر کرده است، ترجمههای پرشماری نیز از آثار ادبی نویسندگان فرانسه در کارنامهٔ پربار خود دارد. این آموزگار و مترجم برجسته هفتم مردادماه ۱۴۰۳ در فرانسه درگذشت.»
همسر و فرزندان محمدتقی غیاثی
از زندگی شخصی و همسر و تعداد فرزندان محمدتقی غیاثی خبری منتشر نشده است. وی سال ها به همراه خانواده اش در فرانسه زندگی می کرد.
کتاب ها و آثار
«خدایان تشنهاند» اثر آناتول فرانس، «سهم سگان شکاری» اثر امیل زولا، «دلهرهٔ هستی» اثر آلبر کامو، «هفتهٔ مقدس» اثر لویی آراگون و «نقد تکوینی» اثر لوسین گلدمن از جمله ترجمههای اوست.
واژگان نوآموز: شامل واژه، دستور، جمله، متن و تمرین، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۶.
روش نو در آموزش زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۵۸.
دستور زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۳.
کلید زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۶.
فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۸.
فرهنگ مکالمه گفتگوهای روزانه زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۸.
درآمدی بر سبکشناسی ساختاری، تهران: شعله اندیشه، ۱۳۶۸.
واژهشناسی در زبان فرانسه، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۰.
فرهنگ زبان کوچه: فرانسهـفارسی، تهران: مؤسسه نشر کلمه، ۱۳۷۱.
زبان فرانسه گامبهگام، تهران: مروارید، ۱۳۷۴.
تأویل بوف کور: قصهٔ زندگی، تهران: نیلوفر، ۱۳۷۷.
فرهنگ دانشجو: فرانسهـفارسی، تهران: مؤسسه نشر کلمه: آماج، ۱۳۷۸.
ساختمان جمله در زبان فرانسه: نقش واژه، سازه، ساختار، تهران: مروارید، ۱۳۸۱.
نقد روانشناختی متن ادبی، تهران: نگاه، ۱۳۸۲.
تأویل ملکوت: قصهٔ اجتماعیـسیاسی، تهران: نیلوفر، ۱۳۸۶.
معراج شقایق: تحلیل ساختاری شعر سهراب سپهری، تهران: مروارید، ۱۳۸۷.
ترجمه
فلسفهٔ پوچی، آلبر کامو، تهران: پیام، ۱۳۴۹.
نامههای راهبهٔ پرتقالی، گی راگ، تهران: پیام، ۱۳۵۰.
دختر دمبخت: سه نمایشنامه و پنج مقاله، اوژن یونسکو، گزیده و ترجمهٔ مترجم، تهران: کتاب نمونه، ۱۳۵۱.
تجربهٔ نمایش: چند رساله، اوژن یونسکو، تهران: رز، ۱۳۵۱.
نقد تفسیری، رولان بارت، تهران: بزرگمهر، ۱۳۵۲.
آوازخوان طاس (ضد تاتر)، اوژن یونسکو، تهران: پیام، ۱۳۵۲؛ تجدیدچاپ (ویراست دوم)، تهران: فرهنگ جاوید، ۱۳۹۵.
تفسیری بر بیگانه کامو، پیر لوئی ری، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۵.
تفسیری بر سرخ و سیاه ستندال، کریستین کلن و پل لیدسکی، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۵.
تفسیری بر غثیان سارتر، تهران: امیر کبیر، ۱۳۵۵.
ای آزادی (چهلودو قطعه. شعر)، پل الوآر، تهران: مروارید، ۱۳۵۷.
عیش، آلبر کامو، تهران: پیام، ۱۳۵۷.
زمین، امیل زولا، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۱.
دارایی خانواده روگن: خاستگاهها، امیل زولا، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۱.
سهم سگان شکاری، امیل زولا، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۲.
خدایان تشنهاند، آناتول فرانس،
مارسل پروست در آئینه آثارش، کلود موریاک، تهران: بزرگمهر، ۱۳۶۸.
شکار، موریس ژنووآ، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۹.
نقد تکوینی، لوسین گلدمن، تهران: بزرگمهر، ۱۳۶۹.
قصه نو، انسان طراز نو، آلن ربگرییه، تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۰.
الفبای زبانشناسی، دومینیک منگنو، تهران: جامی، ۱۳۷۸.
هفتهٔ مقدس، لوئی آراگون، تهران: ناهید، ۱۳۸۲.
روان درمانی کودکان، مارسل روفو، تهران: قطره، ۱۳۸۳.
شعر فرانسه در سده بیستم:
نظرات