بیوگرافی عبدالرحیم درزاده دونده از قهرمانی دوومیدانی تا کارگری + عکس و فیلم
بیوگرافی عبدالرحیم درزاده دونده از قهرمانی دوومیدانی تا کارگری + عکس و فیلم
عبدالرحیم درزاده دونده دو و میدانی متولد ۱ آذر ۱۳۷۸ در سیستان و بلوچستان می باشد او بعد از خداحافظی از تیم ملی دو و میدانی در حال حاضر مشغول کارگری شده است. عبدالرحیم درزاده که به غزال تیزپای بلوچستان معروف است دارنده مدال طلای دو میدانی مسابقات آسیایی می باشد. در ادامه به معرفی و بیوگرافی عبدالرحیم درزاده کیست همراه با عکس و سوابق وی می پردازیم.
بیوگرافی عبدالرحیم درزاده
عبدالرحیم درزاده دونده دو و میدانی متولد ۱ آذر ۱۳۷۸ در سیستان و بلوچستان می باشد.
عبدالرحیم اهل بمپور بلوچستان می‌گوید همیشه سعی کرده با دویدن در مسیر آرزوهایش پرچم ایران زمین را بالا نگه دارد اما چندی پیش در میانه راه کم آورد و با پیام خداحافظی‌اش از دوندگی ، مسیر زندگی‌اش را تغییر داد.
عبدالرحیم درزاده دونده بلوچ کیست ؟
در بیوگرافی عبدالرحیم درزاده آمده: او که به غزال تیز پای بلوچستان دونده ۸۰۰ متر دو و میدانی، این روزها مشغول کارگری در استان سیستان و بلوچستان است.
نایب قهرمانی جوانان آسیا و کسب مقام سوم دوندگی دانش آموزی جهان، کسب ۳۵ مقام کشوری و ۴ مقام آسیایی همه و همه افتخاراتی است که عبدالرحیم در سخت‌ترین شرایط کسب کرده است.
سوابق
عبدالرحیم درزاده فعالیت ورزشی را از دوران دانش آموزی در سیستان و بلوچستان آغاز کرد. او دونده ۸۰۰ متر دو و میدانی و ۱۵۰۰ بوده و افتخاراتی در رده ملی و آسیایی هم در در کارنامه خود دارد. او به دلیل فقر و تنگدستی مجبور به خداحافظی از میادین ورزشی شد و این روزها مشغول کارگری در استان سیستان و بلوچستان است. این دونده پر استعداد چند سال پیش به علت فقر مجبور به خداحافظی از ورزش شده بود.
خداحافظی از تیم ملی دوومیدانی
این دونده پر استعداد چند سال پیش به علت مشکلات مالی مجبور به خداحافظی از ورزش شده بود. زندگی یکروز عادی عبدالرحیم درزاده، دونده بلوچ دو و میدانی معروف به غزال تیز پای بلوچستان، مدال‌آور و قهرمان چندین دوره بازیهای آسیایی که اینروزها به کارگری مشغول است را ببیند:
عطایش را به لقایش بخشیدم
عبدالرحیم راه رسیدن به آرزوهایش را در سن ۱۱ سالگی و از دویدن در کوچه و خیابان‌های خاکی بمپور آغاز کرد، اما مشکلات مالی و فشارهای زندگی او را به جایی رساند که تصمیم گرفت عطای آرزوهایش را به لقایش ببخشد و با انتشار پیامی از دوندگی خداحافظی کند . او می گوید: زمانی که پیام خداحافظی‌ام از دو و میدانی را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردم هیچ‌کدام از مسئولان اداره کل ورزش و جوانان برای برگشتم اقدامی نکردند. تنها رئیس هیئت دو و میدانی استان از من خواست تلاشهایم را نادیده نگیرم و راهم را ادامه دهم.
دوندگی کفش ورزشی مخصوصی می‌خواهد و من هر کفشی را نمی‌توانم استفاده کنم و کفش‌های ارزان قیمت پس از چند بار دویدن پاره می‌شود، ارزان‌ترین کفشی که با هزینه شخصی‌ام خریدم ۲ میلیون تومان بوده و این هزینه‌ها امانم را بریده، متاسفانه مسئولان حتی یک جفت کفش هم برایم نخریدند.
خانواده
عبدالرحیم درزاده درباره زندگی ورزشی و خانواده اش می‌گوید: «فرزند آخر از یک خانواده ۸ نفره هستم، محل زندگی ام بمپور است، هشت سال است که دو و میدانی کار می‌کنم و از سال ۹۳ هم عضو تیم ملی جوانان شده‌ام .» به گفته عبدالرحیم ورزش و دوندگی میراث خانوادگی آنهاست و تنها او توانسته در برابر مشکلات زندگی مقاومت کند ، هدفش را پیش بگیرد و سکوی قهرمانی را بدست آورد :« ما خانوادگی ورزشکاریم ، برادرانم پیش از من دو و میدانی کار می کردند که به دلیل مشکلاتی که سر راهشان بود مجبور به کناره گیری شدند.»
«پدرم کارگر است و سالهاست تمام هزینه های ورزشی من و امرار معاش خانواده‌ام را یک تنه بر دوش می کشد، وقتی عرق خستگی را بر پیشانی‌اش می بینم از اینکه باری بر دوشش شده‌ام خجالت می‌کشم اما سعی می‌کنم با مقام‌هایم خوشحالش کنم اما باز هم بیکاری آزارم می دهد.»
هیچ مسئولی حمایتم نکرد
عبدالرحیم درباره حمایت مسئولان می گوید: « منکر حمایت‌های مسئولان نیستم اما این حمایت‌ها دردی از من دوا نمی کند، از مسئولان می خواهم که بیایند و از نزدیک ببینند کجا و در چه شرایط سختی تمرین می‌کنم. بمپور هیچ امکاناتی برای یک دونده ندارد در دمای بالای ۵۰ درجه می‌دوم ، اگر هدفم برایم مهم نبود اصلا نمی توانستم ادامه بدهم یک دو و میدانی کار اگر بخواهد حرفه‌ای کار کند باید همه شرایط برایش مهیا باشد اما من در خیابان تمرین می‌کنم.»
نظرات