متن سالگرد اولین دیدار + متن های احساسی و تاثیرگذار برای ابراز حال تشکر و قدردانی

در این پست می توانید متن های کوتاه درباره دیدار احساسی و متن سالگرد اولین دیدار و متن های احساسی و تاثیرگذار برای ابراز حال تشکر و قدردانی و اشعار زیبا درباره دیدار عاشقانه و متن احساسی درباره دیدار عاشقانه و جملات ابراز تشکر را مشاهده کنید.

 

متن سالگرد اولین دیدار

اولین بار دو چشم تو بدیدم دل گفت
خاک بر سر شده ای این خود زندانبان است

میدونی دلبر…
قشنگ ترین خاطرم ازت
اونجایی نبود که بار اول دیدمت…
اونجایی بود که
میدونستم یه چیزی تو دل جفتمون هست و نمیگفتیمش
سخت بود گفتنش
ولی به هر بهونه ای تو دید هم قرار میگرفتیم
و قشنگ ترین لحظه لحظه های بازی چشامون بود…
الکی مثلا من حواسم نبود…
تو زل میزدی به من،
الکی مثلا تو حواست نبود
من زل میزدم به تو:)
یادته؟…:)

دلبسته به یک ثانیه دیدارِ تو بودم
این عمرکه بےحوصله ناچارِ تو بودم
تو نازترین حادثه در زندگے من
من شاخ ترین عاشق بی عارِ تو بودم
تا آخرِ بےحوصلگے شعر نوشتم
هر شب که تو خوابیدے و بیدارِ تو بودم

یادته اولین لحظه ی دیدار
قسم خوردیم برای هم بشیم یار
ولی چندتا شدن گامتو رفتی
گذاشتی منو با دلم گرفتار
راضی شدی به مردن غرورم
به یادتم اگر چه از تو دورم

متن عاشقانه دیدار

تو را نمی دانم
اما برای من
این اولین دیدار بین ما نیست
انگار هر شب حسی پنهان
مرا تا آغوش خیال تو٬
در کوچه باغ آمال و آرزوها
بی شکیب همراه است، بی شک
عشق هر شب
میهمان غریب قلب من است.

اولین دیدارمان را به یاد داری
بعد ازآن سال های دور…؟
چشمان عسلی ات می خندیدند و من …
دوباره طبق عادت همیشگی گونه هایم سرخ شدند و تو قهقهه زدی…
تماشایت می کردم …
تماشایم می کردی …
زل زده بودم به آن چند تار سپید لابه لای موهایت …
پرسیدی : پیر شدم ؟
و پاسخ شنیدی نه….
نه زیاد.

تو نیستی
اما لذت اولین دیدارمان
هنوز مستم میکند
ناب تر از انگور تاکستان

تمام گلها
برایم نشانی از تو دارد
خوشبو تر و دلفریب تر
از گلاب قمصر و کاشان

امیرپیام نجفی زاده

اشعار عاشقانه دیدار

اولین دیدارمان اگر روزی به شعر در آمد
از من مگیر خرده که طرف شاعر از کار در آمد

اولین دیدار,جمع شد همه تفریقهای دلم
آوار دنیا خراب شد بر سر نگاه حزینم
من, بی من شد و همه تو بر من نشست
براستی که در یک آن همه دنیا به من پیوست
کوچ کرده بودم خودم را در پس پنهانم
آشیانی نشاندی مرا, لابلای شاخه های بودنم
بنشین مرا دمی و بنوش جرعه ای از چشمانم
تا خالی شود از رفتنت, بغض دستانم