علت ریزش مو در زنان چیست + درمان و علل ریزش مو همراه با دیگر نکات مهم
علت ریزش مو در زنان : ریزش مو در زنان دلایل متعددی دارد. عوامل مختلفی مثل شرایط پزشکی، تغییرات هورمونی یا پاسخ بدن به استرس ممکن است باعث ریزش مو در زنان شود. همراه ما باشید.
علت ریزش مو در زنان چیست + درمان و علل ریزش مو همراه با دیگر نکات مهم
علائم ریزش مو در بانوان :
کم پشتی کلی : نازک شدن تدریجی موها در بالای سر شایعترین نوع ریزش مو است. این حالت هم زنان و هم مردان را تحت تأثیر قرار می دهد. خط مو در مردان معمولاً عقب می رود اما در زنان فرق آنها بازتر و وسیعتر می شود.
لکه های طاسی : این نوع از لکهها ممکن است دایره ای یا تکه تکه باشند. لکههای طاسی ممکن است به اندازه یک سکه باشد که معمولاً در پوست سر ظاهر می شوند. حتی ممکن است پوست شما بلافاصله قبل از ریزش مو احساس خارش یا درد هم داشته باشد.
یک مشت پر از مو :در برخی مواقع ممکن است ریزش موهای ناگهانی بخصوص بعد از ترومای عاطفی یا جسمی را تجربه کنید. در این شرایط ممکن است مو به هنگام شستشو یا شانه کردن، به سرعت بریزد و این باعث کم پشتی کلی شود.
ریزش کامل : در برخی بیماریها به ویژه در مورد درمان های پزشکی مانند شیمی درمانی، ممکن است به طور ناگهانی و در تمام بدن متوجه ریزش مو شوید.
بیماری هایی که باعث ریزش مو می شود :
- کم کاری تیروئید
- پرکاری تیروئید
- بیماری هوچکین
- کم کاری هیپوتالاموس
- بیماری هاشیموتو
- لوپوس اریتماتوس سیستمیک
- بیماری آدیسون
- بیماری سلیاک
- بیماری لیکن پلان
- عفونت قارچی
- اسکلرودرما
- تریکورهگزیس اینواجیناتا
عاملی که باعث ریزش مو در زنان میشود
یائسگی و عدم تعادل هورمونی :
به دلیل کاهش تولید هورمونهای استروژن و پروژسترون، زنان ممکن است در دوران یائسگی دچار ریزش مو شوند. این تغییرات همچنین منجر به علائمی مانند بی نظمی در چرخه قاعدگی، خشکی پوست، عرق شبانه، افزایش وزن و خشکی واژن می شوند. وارد شدن استرس اضافی به بدن نیز ممکن است ریزش مو را بدتر کند.برخی از خانم ها حتی ممکن است پس از کنار گذاشتن قرص های ضد بارداری هورمونی، متوجه کم پشتی و ریزش موهایشان شوند. چرا که تغییرات هورمونی از هر نوع، به ویژه افت سطح استروژن، می تواند به صورت موقت چرخه رشد مو را مختل کند.
استرس :
قرار گرفتن تحت فشارهای روحی و روانی ممکن است به ریزش مو منجر شود. مواردی مانند مرگ یکی از اعضای خانواده، جراحیهای بزرگ یا بیماری جدی ممکن است باعث شود بدن فرآیندهای خاصی مانند تولید مو را متوقف کند.تقریباً سه ماه تاخیر بین زمان وقوع یک رویداد استرس زا و احتمال ریزش مو وجود دارد. بنابراین ممکن است نتوانید به سرعت عامل تحریک کننده را مشخص کنید.با این حال اگر موهایتان در حال کم پشت شدن هستند، حوادث یا موقعیتهای مختلفی در زندگی خود که ممکن است موجب استرس قابل توجه شما شده باشند را در نظر بگیرید. ریزش مو به دلیل استرس عموماً موقتی است. ممکن است پس از گذشت واقعه، مو دوباره رشد کند و فولیکول دوباره شروع به تولید مو کند.
تلوژن افلوویوم (TE) :
یکی دیگر از علل شایع ریزش مو در زنان تلوژن افلوویوم (TE) نام دارد. این حالت موقتی بوده و زمانی اتفاق می افتد که تغییری در تعداد فولیکول های تولید کنند مو که در فاز استراحت هستند رخ می دهد.مثلاً زنان ممکن است در ماههای پس از زایمان یا یک رویداد استرس زای دیگر موهای خود را از دست بدهند. بعضی اوقات می توانید با نگاه کردن به رشته مو، ریزش موی TE را تشخیص دهید. موهای تلوژن یک پیاز کراتینی در ریشه خود دارند.به طور کلی TE ناشی از هر چیزی است که بتواند بدن را شوکه کرده و چرخه زندگی مو را مختل نماید. تا زمانی که متوجه اثر تغییرات شوید، ممکن است تاخیر قابل توجهی وجود داشته باشد.
کمبود ویتامینهای گروه B :
کمبود ویتامین ها و مواد معدنی خاص ممکن است منجر به نازک شدن مو یا ریزش مو در خانم ها شود. برخی از متخصصان پوست معتقدند که عدم خوردن گوشت قرمز کافی یا پیروی از رژیم گیاهخواری ممکن است روی ریزش مو تأثیر بگذارد.گوشت قرمز و سایر غذاهای حیوانی سرشار از آهن هستند. آهن یک ماده معدنی است که از رشد مو و بدن حمایت می کند. از طرفی خانم ها به دلیل خونریزی در دوران قاعدگی مستعد کمبود آهن هستند. بنابراین عدم مصرف مقدار کافی آهن در رژیم غذایی ممکن است منجر به کمبود شود.اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی، همچنین ممکن است منجر به کمبود ویتامین و کم پشتی مو شود. کمبودهایی که گمان می رود روی مو تأثیر بگذارند شامل کمبود زینک، آمینو اسید ال-لیزین، ب۶ و ب۱۲ هستند.
درمان ریزش مو در زنان
ریزش مو ناشی از استرس یا تغییرات هورمونی مانند بارداری یا یائسگی ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشد. یعنی بعد از تنظیم بدن، ریزش مو خود به خود متوقف می شود.کمبودهای غذایی نیز اغلب نیاز به درمان پزشکی فراتر از مکمل ها ندارند. مگر اینکه کمبود ناشی از یک وضعیت زمینه ای بهداشتی باشد. هر گونه بیماری که منجر به ریزش مو می شود باید به طور مستقیم درمان شود تا کل بیماری، و نه فقط علائم آن، برطرف شود.بسیاری از داروها و درمانهای احتمالی ریزش موی ناشی از ریزش مو با الگوی زنانه و سایر آلوپسی ها وجود دارد. البته ممکن است برای دیدن نتایج کامل تا ماه ها یا سالها نیاز به استفاده از یک یا ترکیبی از درمان ها داشته باشید. از جمله درمان ها :
ماینوکسیدیل
مینوکسیدیل یک داروی بدون نسخه (OTC) است که به صورت مایع و کف برای استفاده موضعی در دسترس است. این دارو باید به طور روزانه به مدت ماه ها یا سالها روی کف سر مالیده شود تا به طور مؤثری از ریزش مو جلوگیری کرده و رشد مو را تقویت نماید.
استروژن درمانی
هورمون درمانی جایگزین، با اینکه مانند سالهای گذشته مورد استفاده قرار نمی گیرد، می تواند درمانی برای آلوپسی آندروژنیک باشد. این روش برای افزایش هورمون استروژن برای جایگزینی سطح پایین استروژن در خانم ها مورد استفاده قرار می گیرد. اما استفاده از ماینوکسیدیل مؤثرتر است. بنابراین به عنوان یک درمان انتخابی، از استروژن درمانی پیشی گرفته است.خانم ها در سنین باروری، اگر قصدزاستفاده از این دارو را همزمان با داروهای ضد بارداری خوراکی داشته باشند، باید با پزشک خود مشورت نمایند. زیرا ممکن است نیاز به انتخاب قرصی با کمترین پروژسترون داشته باشند.
اسپیرونولاکتون
این دارو که با نام آلاکتون نیز شناخته می شود، ریزش مو را با پرداختن به هورمون ها درمان می نماید. به طور خاص به گیرنده های آندروژنی وصل شده و پردازش تستوسترون در بدن را کاهش می دهد. همه محققان موافق نیستند که این دارو برای کاهش ریزش مو موثر باشد. سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) نیز آن را به عنوان درمانی برای آلوپسی آندروژنی معرفی نکرده اس
ترتینوئین
ترتینوئین موضعی، که با نام تجاری Retin-A نیز شناخته می شود، گاهی اوقات به عنوان درمان ترکیبی با ماینوکسیدیل برای آلوپسی آندروژنیک استفاده می شود.استفاده از این نوع داروها باید زیر نظر پزشک صورت گیرد. طبق گفته برخی از افرادی که خودسرانه از این دارو استفاده کردهاند، کرمها، سرمها و لوسیونهای موضعی رتینول ممکن است ریزش مو را بدتر کنند.
همراه ما باشید
نظرات