بیوگرافی شاپور جورکش شاعر معاصر +علت فوت و درگذشت و اشعار
بیوگرافی شاپور جورکش شاعر معاصر +علت فوت و درگذشت شاپور جورکش و اشعار
شاپور جورکش شاعر، مترجم، منتقد و پژوهشگر ادبی و نمایشنامه‌نویس باسابقه ایران میباشد او متولد ۱۰ بهمن ۱۳۲۹ در فسا میباشد و در سن ۷۳ سالگی به علت مشکل ریوی درگذشت. آثار ادبی و اشعار او نیمایی بوده و بوطیقای شعر نو معروفترین آنهاست. بیوگرافی شاپور جورکش شاعر و علت فوت و درگذشت شاپور جورکش و اشعار شاپور جورکش در ادامه این صفحه مشاهده نمایید.
بیوگرافی شاپور جورکش
شاپور جورکش متولد ۱۰ بهمن ۱۳۲۹ در شهرستان فسا شاعر، مترجم، منتقد و پژوهشگر ادبی و نمایشنامه‌نویس بود که در ۷۳ سالگی شامگاه ۶ مرداد ۱۴۰۲ دارفانی را وداع گفت. علت فوت شاپور جورکش مشکلات ریوی بود.
وی دانش آموخته رشته زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه شیراز بود و تحصیلات خود را تا دریافت مدرک فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه شیراز ادامه داد.
بعد از فارغ التحصیلی مدتی تا سال ۱۳۵۸ در دانشگاه تدریس می‌کرد و پس از آن مدیریت گروه ترجمه شیراز را برعهده گرفت.
مرحوم جورکش سال ها در دانشگاه‌های خصوصی و مراکز آموزشی تدریس می‌کرد.
همچنین ببینید: علت فوت ر. اعتمادی نویسنده رمان مشخص شد +علت مرگ و درگذشت
علت درگذشت و فوت شاپور جورکش
مرحوم شاپور جورکش از ۲۷ تیر ۱۴۰۲ پیش به علت مشکلات ریوی در بیمارستانی در شیراز بستری بود و سرانجام جمعه ۶ مرداد ۱۴۰۲ درگذشت.
سوابق
جورکش پیش از ورود به عرصه ادبیات و شعرسرایی، در پیش از انقلاب به عنوان بازیگر و نویسنده تئاتر مشغول به کار بود. اما بعدها تصمیم گرفت از تئاتر در شیراز کناره گیری کند و وارد حرفه ادبی شود و به سمت شعر رود.
او سرپرستی کمیته تئاتر دانشگاه شیراز را از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ به عهده داشت. تدریس در کارگاه تئاتر کودک تلویزیون مرکز شیراز از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸ از دیگر فعالیت‌های او بود.
کتاب بوطیقای شعر نو لز معروفترین آثار شاپور جورکش به شمار می آید که با رویکردی جدید و تازه شعر و شاعری نیما یوشیج را بررسی می‌کند. این کتاب توسط انتشارات ققنوس منتشر شده‌است و از کامل‌ترین کارها در زمینه شعر نیما یوشیج است.
کتاب «زندگی، عشق و مرگ از دیدگاه صادق هدایت» نیز از بهترین کارهای حوزه هدایت‌پژوهی شناخته شده و در کنار کتاب محمد صنعتی از بهترین آثار این دوره‌است. جورکش تاکنون دو منظومه شعر با نام‌های «هوش سبز» و «نام دیگر دوزخ» به چاپ رسانده‌است. «دموکراسی و هنر» و «درآمدی تاریخی بر نظریه‌های ادبی از افلاطون تا بارت»، «پست مدرنیسم» و «خفیه‌نگاری خشونت در سرزمین آدم‌لتی‌ها» از آثار این شاعر، منتقد ادبی و مترجم هستند.
همسر و فرزندان شاپور جورکش
از وضعیت ازدواج و همسر و فرزندان شاپور جورکش خبری تاکنون منتشر نشده و گویا ایشان مجرد بودند.
موسس گروه ترجمه شیراز
گروه ترجمه شیراز در سال هفتاد وشش توسط شاپور جورکش شکل گرفت. او در این باره گفته: اگر لطف حسینعلی نوذری نبود شاید تشکیل این گروه عملی نبود. دکتر نوذری که مسوول بخش پژوهش مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران است ترجمه چند کتاب را به من سفارش دادند و از آنجا به فکر افتادم که از انرژی بالقوه دوستان استفاده کنم. علی معصومی که کار ترجمه را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند، ناهید سلامی غلامرضا امامی مرتضی ترسلی پرویز صحت و مهری عبادی در این گروه همکاری دارند. دوستان مترجم دیگری مثل عباس مخبر عباس زندباف و مهدی غبرایی نیز که در تهران هستند گروه را یاری داده‌اند. کار گروه در آغاز با کتاب‌های تاریخی شکل گرفت این کتاب‌ها امکان تشکیل گروه را داد اما پس از آن به این نتیجه رسیدیم ترجمه آثار نقد و نظر ادبی بهترین کاری است که می‌تواند انجام شود این کارها توسط خود گروه انتخاب می‌شود.
جورکش بخش عمده ای از همت خویش را صرف بازخوانی آرائ نیما کرده‌است چه در کتاب‌هایش مثل بوطیقای شعر نو و چه در یادداشت‌ها و گفتگوهایش. بهزاد کشمیری پور آرای جورکش دربارهٔ نیما را چنین گزارش می‌کند: جورکش اعتقاد دارد که «نیما شصت سال پیش متوجه شده بود که شعر کلاسیک ما به بن‌بست رسیده» و این بن‌بست، برخلاف آنچه بسیاری از پیروانش معتقد بودند، پیش از آنکه به ساختار شعر ربط داشته باشد به میدان و زاویهٔ دید شاعر مربوط است
مراسم تشییع و خاکسپاری
مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر شاپور جورکش روز سه‌شنبه (دهم مردادماه) برگزار خواهد شد.
علی جورکش، برادر این شاعر، مترجم و منتقد ادبی درباره زمان مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر او به ایسنا، گفت: مراسم تشییع و خاکسپاری شاپور جورکش روز سه‌شنبه (دهم مردادماه) از ساعت هشت و نیم صبح در آرامستان دارالرحمه شیراز خواهد بود. احتمالا دوستان و همکاران او بخواهند شعرخوانی داشته باشند.
او افزود: روز چهارشنبه، ۱۱ مرداد از ساعت ۱۹ تا ۲۱ در باغ عرفان بالاتر از قصرالدشت، مراسم یادبود او برپا می‌شود و احتمالا احمد اکبرپور، کوروش کمالی سروستانی، لطف‌اللهی و تعدادی از دوستان سخنرانی خواهند کرد.
نمونه اشعار شاپور جورکش
سلام ای واپسین سپیده‌ی رستاخیز که به قلعه می‌خوانی‌ام
واژه!
ای «به یادگار نوشتم» جا مانده بر قلعه‌ی کهن
ای شعر که به خویش‌ام می‌خوانی تا شکلکی دوباره شوم
خنج خراشه‌ای بر ناخونِ خراشه‌ای دیگر
فرسوده‌ی باد بر دیواره‌ی ساروج و سنگ دژ
جبران نور، جبران نو
خنکائی بر سوز تشان درون بیرون‌ماندگانی دیگر
که می‌خواستند زمین را وسعت دهند
قلعه را دوباره بسازند؛
آفرینه‌ی خود و خودآیان را خمیره دیگر کنند.
سلام ای تندیسناتوانی ما بر تارک عمارت اجدادی
اینک قلعه‌ی خودی‌پذیر و دیگری‌ستیز در برهوت بی‌آبان!
اینک میهمانخانه‌ی مردمکش که در بیرونی‌اش جامه‌داران و
شروه‌خوان می‌موییم
در می‌زنیم
سیمان‌ها و سنگش را سر می‌کوبیم
در سوز بادیه فریاد می‌کشیم که ما آمدیم
در زدیم، بسته بود.
سر کوفتیم
و تنها صدا…
صدا که می‌شنیدیم چررق استخوان مرده‌گان و سوارانی بود
که آمده بودند و در کوفته بودند
و حالا سرزده از خاک
گرد ما رقصان
به دامان ما می‌آویختند ختمی‌هاشان را
و یادگارشان بر دیواره‌ی باد- فرسوده قلعه
هنوز خوانا بود
ما آمدیم در زدیم، در زدیم و صدایی نبود
جز هماهم ارواح، در انجماد برهوت
و قهقه هایی از درون که
در بادیه می‌رفت
و باز می‌گشت.
شعر دوم:
شب بخير
ماه خفته و ستاره ها
گوييا به كوچ رفته اند
شهر بي صداست
يك دوجا
روشناي چند پنجره
هاي هوي باد و
گاه گاه
جير جير چند زنجره
دانه هاي روي بام را
كبوتران
خورده اند و رفته اند
آه
روز وشب براي من چه فرق مي كند
من كه قصّه هاي بامدادي دلم
گوييا سرآمده
ماه من
اي سلام بي بديل
بي تو بوسه و سلام
از لبان دختران قصّه هام
پاكشيده رفته اند
چه بگويمت
گفتمت هزاربار آنچه گفتني است
آشيان بي پرنده هم
مثل آن پرنده ي بي آشيانه رفتني است
باغ ساكت است
عطرياس و بوي نسترن
سرخوشم نمي كنند
من كه لحظه هاي زندگيم
چون كبوتران بي قرار
باتو پركشيده
تا ديار دور دست رفته اند
اسم شب چه بود
فال هفته ام چه گفت
شب بخير
يادگار بهترين سال ها و ماه ها و هفته ام
شب بخير
گنج ساليان عمر رفته ام
شعر سوم:
دلالت پرنده
بخوان مرا بخوان
بخوان سبز هوش
بگذار آوای پریشان نایم را
سی مرغ بسرایند
مجنون آوارگی هایم را همزاد!
از آرواره های سگان پس بگیر
تا به خود بآیند یاخته ها
با عقل سرخ دلت پرواز کن
بسوز در حریق سبز جان خویش
بکاه
عریان شو!
در لحظه های هزار ساله
بر افروز بر خاک
بی نگاه و نیلوفر
نظرات