۱۲ انشا در مورد زبان مادری مناسب پایه سوم تا هشتم (ساده و ادبی)

۱۲ انشا درباره زبان مادری مناسب پایه سوم تا هشتم (ساده و ادبی)

انشا در مورد زبان مادری یکی از موضوعات انشا که در هر پایه تحصیلی برای دانش آموزان انتخاب میشود. در این مطلب چند انشا درباره زبان مادری به صورت ساده و ادبی را برای مدرسه و دانش آموزان پایه های مختلف تحصیلی دبستان و ابتدایی از بین بهترین انشا در مورد زبان مادری با مقدمه و نتیجه را گردآوری کرده ایم. شما می توانید از این انشاهای زیبا و متنوع یک انشای زیبا برای مدرسه و مسابقات بنویسید

انشا در باره زبان مادری با مقدمه و نتیجه

مقدمه: دوم اسفند روز جهانی زبان مادری است . من انشایم را با همین موضوع آغاز می کنم

در تقویم میلادی روزی به نام روز زبان مادری وجود دارد . این روز در ۲۱ ماه فوریه میلادی قرار دارد. در ایران نیز ۲ اسفند به نام این روز نامگذاری شده است. در توصیف زبان مادری باید بگویم که ما اولین جملات و کلمات را از خانواده و پدر و مادر و محلی که رشد می کنیم یاد میگیریم به اولین زبانی که ما با آن صحبت می کنیم زبان مادری می گویند. در سال ۱۹۹۹ از سوی «یونسکو» (سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد)، روز جهانی زبان مادری نامگذاری شد.

زبان مادری، همان زبانی است که ما از زمانی که متولد می‌شویم، به آن فکر می‌کنیم و در خواب به واسطه‌اش سخن می‌گوییم. یونسکو به همین دلیل اهمیت زیادی برای این زبان قائل است و می‌کوشد تا از آن‌ها به جهت حفظ تنوع زبانی و فرهنگی نگهداری نماید

یونسکو در سال ۲۰۲۰، با اندیشه‌ی «زبان‌های بدون مرز» به استقبال روز جهانی زبان مادری می‌رود و از همه سرزمین‌ها و فرهنگ‌ها دعوت می‌کند تا با افزایش آگاهی همگانی، شمار بیش‌تری از مردم جهان را از خطر نابودی چنین میراثی آگاه سازند.

امروزه در برقراری ارتباط، یک زبان را به‌عنوان زبان اصلی در نظر می‌گیرند و به همین دلیل، ناخودآگاه همان زبان مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرد. به همین دلیل، کارشناسان سازمان ملل متحد بر این عقیده‌اند که توجه بیش از اندازه به این زبان‌های اصلی، زبان‌های محلی را به حاشیه می‌راند و حتی با گذشت زمان آن‌ها را در خطر نابودی قرار می‌دهد. زبان‌هایی که با ساخت، هویت، روند پیشرفت و آثاری که بر اساس آن‌ها نوشته شده است، به بخشی از هویت اجتماعی مردم هر منطقه تبدیل می‌شوند و نابودی هر یک از این زبان‌ها بخشی از تاریخ و هویت مردم را از بین می‌برد. بخشی که عملا بدون زبان مادری آن منطقه، قابل بازسازی نخواهد بود.

نتیجه

زبان مادری هویت من است و من عاشق زبان مادری ام هستم

انشا درمورد زبان مادری

در ایران، زبان مادری بسیاری از افراد پیش از آنکه فارسی باشد، ترکی، کردی، لری، عربی و غیره است و ما به چنین تنوع قومیتی در کشورمان افتخار می‌کنیم. شاید برخی افراد بابت لهجۀ خود حس خوبی نداشته باشند اما باید حتما به این موضوع توجه کنید که هیچ زبانی از زبان دیگر برتر نیست و ما با هر رنگ و هر زبان با یکدیگر برابر هستیم. جملۀ معروفی در این زمینه هست که می‌گوید: اگر می‌بینید فردی با لهجه با شما صحبت می‌کند، به معنا است که حتما یک زبان از شما بیشتر بلد است.

زبان‌ها با نقش سازنده‌شان در هویت، ارتباطات، همبستگی اجتماعی، آموزش، پیشرفت و توسعه، جایگاه بسیار ارزشمندی در میان مردم جهان دارند.
ما باید زبان مادری خود را گرامی بداریم و در هر زمان و مکانی از آن دفاع کنیم و به فرزندانمام نیز بیاموزیم که داشتن لهجه عیب نیست و هویت ماست.

انشا در مورد اهمیت زبان مادری از نظر بزرگان

زبان اول یک کودک بخشی از هویت شخصی، اجتماعی و فرهنگی او است.تأثیر دیگر زبان اول این است که باعث بازتاب و یادگیری عملکرد و سخن گفتن در مورد الگوهای اجتماعی موفق می‌شود. این امر اساساً عهده‌دار تفاوت میان توانایی عملکرد زبان‌ شناسی است.

زبان مادری همان قدر مهم است که شما سیستم انرژی برق را برای یک محصول در نظر می گیرید. زبان اصلا یک وسیله ارتباطی است.

زبان مادری ظرافت های خاصی دارد و در سلامت روان فرد بسیار تاثیر دارد. کسی که نتواند به زبان مادری خود صحبت کند حتی اگر بخواند و بنویسد، بی سواد محسوب می شود.

ماندلا میگوید: “اگر با شخصی به زبانی سخن بگویی که بفهمد، آن سخن به ذهن او می نشیند. اگر با او به زبان خودش سخن بگویی، آن سخن به دلش می نشیند

زبان مادری، تنها زبانی است که انسان ها هویت اجتماعی و روان‌شناختی خود را با آن به دست می‌آورند. این زبان، زبانی است که آنها را ریشه‌های خانوادگی و فرهنگی‌شان متصل می‌کند.

مادران بیشترین سهم زبان‌آموزی را در قبال فرزندان خود به‌عهده دارند و باید قادر به انتقال زبان‌های مادری خود به فرزندانشان باشند

انشا در مورد زبان مادری کلاس ششم

انسان با زبان و در زبان زندگی می کند به گونه ای که بدون زبان زندگی اش نیز محکوم به نیستی است، از طرفی هر چقدر زبانش به فطرتش و طبیعتش نزدیکتر باشد، بهتر می تواند ابعاد مختلف وجودش را بروز داده به زیبایی منشور حیات بیفزاید.

در این میان زبان های مادری، که تا حدودی در اقوام، اقلیم ها و اقلیّت های نژادی به صورتی بکر ودست نخورده باقی مانده اند این تنوع و رنگارنگی را بهتر حفظ می کنند.

زبان مادری، نخستین آموزه‌ای است که یک کودک می‌شوند. حتی برخی زبان‌شناسان بر این اعتقاد هستند که صداهای گنگی که یک کودک از خود بروز می‌أهد جزو زبان مادری او هستند.از نظر تئوریک، هر زبانی که کودک از زمان تولد یاد فرامی گیرد، زبان مادری او محسوب می‌شود. بنابریان، باید به این سوال پاسخ داد که نژاد، قومیت، محل تولد و …، در پروسه آموزش زبان کجا قرار دارند؟ چه اتفاقی می افتد اگر فرض کنیم یک نوزاد آفریقایی تبار، از مادر خود جدا شود و در دامن یک مادر آمریکایی بزرگ شود و زبان یک آمریکایی سفید را یاد بگیرد؟ از نظر تئوریک، زبان مادری آن کودک، آمریکایی است نه آفریقایی.

مردم دنیا از هر تیره و قبیله ای که باشند و به هر چند زبان سخن بگویند، زبان مادری برای آنان در درجه نخست اهمیت قرار دارد. کسانی که نمی توانند به زبان مادری صحبت کنند، بنویسند و ابراز عقیده کنند همیشه در حسرت بهره جستن از زبان مادری هستند. تجربه نیایشگری و برگزاری مراسم عبادی و آیینی در هر کجای مؤید آن است که مردم ترجیح می دهند عمیق ترین عواطف و احساسات و برداشت های خود را به زبان مادری خود شکل بدهند. بر این اساس، برای مردم، بهترین ترانه ها، لالایی ها، سوگ نامه ها و اندرزنامه ها آن هایی هستند که به زبان مادری ایشان فراهم آمده است.

چرا باید زبان های مادری و محلی خود را حفظ کنیم

در این میان زبان های قومی و محلّی نیز می تواند به خاطر تنوع و رنگارنگی و بار عاطفی وسیعش، زنگ تفریحی در داخل زبان رسمی محسوب شده، فضای خشک زبان رسمی را تلطیف کند.

زنده نگه داشتن زبان های بومی و محلّی که خود یک ثروت و سرمایه بی بدیل اجتماعی اند، باعث می شود تا بسیاری از خرده فرهنگ ها، آداب و سنن بومی و هنر یا دانش های بومی و محلّی که برخی نیز بسیار ارزشمند و از دیرینگی شایانی برخوردارند به خوبی حفظ شوند؛ چه بسا این آیین ها، آداب و رسوم و دانش ها تنها در قالب همین زبان ها قابلیت زیست و ادامه حیات دارند.

اهمیت حفظ زبان های بومی و محلّی بدین جهت است که گاهی در داخل یک واژه از واژگان آن دنیایی از اطلاعات، باورها، سنت ها، دانش ها، فرهنگ ها و اسطوره ها و تاریخ یک قوم یا ملّت نهفته است و این واژه ممکن است در دورترین نقطه جغرافیایی یک کشور در گفتگوی بین دو انسان یا مکالمات روزمره یک قوم یا جمعیت محلّی زنده بماند. با مرگ این واژه یک حجم عظیمی از میراث ماندگار و ارزشمند فرهنگ و دانش بومی از بین می رود!

کشور ما ایران قومیت های متفاوت و زبان ها و گویش های مختلفی دارد. از ترکی و عربی که زبان مادری بسیاری از هموطنان ما است، تا گویش های کردی، لری، گیلکی، فارسی و … که گویش هایی از زبان ایرانی هستند.

زبان مادری هر کدام از ما، جزئی از هویت و شخصیت ماست و پیشینه ای به قدمت تاریخ و فرهنگ و سنت های ما دارد. برای همین حفظ و نگهداری از زبان مادری باعث بزرگی و عظمت یک قوم می‌شود و بر عکس، از بین رفتن و خدشه دار شدن زبان مادری، فرهنگ، اصالت و هویت یک قوم را کمرنگ می کند. از نظر من کشوری دارای شکوه و شوکت خواهد بود که تمام قومیت های آن کشور بتوانند به زبان و فرهنگ خود ببالند و با سربلندی و اعتبار به زبان خود سخن بگویند و آموزش ببینند. اگر چه همه قوم ها زبان ملی آن کشور را نیز بلدند و در مواقع نیاز و برقراری ارتباط با هم، از آن استفاده می کنند و درک درستی از همدیگر دارند.

احترام گذاشتن به زبان ها و فرهنگ های مختلف باعث اتحاد و همدلی میان مردم یک کشور می‌شود و زمانی که اختلاف و تفرقه ای بین آن‌ها نباشد، هیچ دشمنی نمی‌تواند به این کشور نفوذ کند. زبان مادری هر کس برای او بسیار عزیز و محترم است و همچون گنجینه ای باید از آن محافظت کرد.

انشا درباره زبان مادری چیست

مقدمه:

با نام خدا انشایم آغاز می کنم

بدنه:

همه ما می دانیم که زبان نخست یا زبان مادری به نخستین زبان یا زبان‌هایی گفته می‌شود که کودک سخن گفتن به آن را یاد می‌گیرد یا آن را پیش از سن بحرانی می‌آموزد

زبان شخصی است که معمولاً از کودکی آن را آموخته و به بهترین وجه ممکن صحبت میک ند، حتی اکر نتواند در ت ۶ سالگی بنویسد. زبنای که کسی گرامر و نکات دستوری را به او نیاموخته و کاملا کاتسابی است و کودک از بدو تولد آن را از خانواده و پدر و مادر و از کسانی که از نوزادی با آنها رشد کرده، یاد گرفته است. در بعضی از کشورها، اصطلاح زبان مادری بیشتر به زبان قومی فرد دلالت می‌کند تا زبان اول او. در برابر زبان نخست، زبان دوم زبانی است که هر فردی متفاوت با زبان نخستش صحبت می‌کند.

زبان‌ها تنها ابزار توانمند ما برای حفظ و توسعهٔ میراث ملموس و ناملموس فرهنگ بشر هستند. هر کاری که در راستای استواری و پذیرش زبان‌های مادری انجام شود، نه‌تنها به گوناگونی زبانی و فرهنگ چندزبانگی خدمت کرده است، بلکه به شکل‌گیری آگاهی همگانی از زبان‌شناسی و آیین‌های فرهنگی جهان نیز کمک شده، و از این راه بر یگانگی انسان‌ها بر پایه‌ی شناخت متقابل، شکیبایی و گفت‌وگو تأکید کرده است.

در حال حاضر مهم‌ترین زبان‌ها، لهجه‌ها و گویش‌های ایران در این موارد خلاصه شده‌اند: فارسی (پارسی)، کردی، آذری، لکی، پشتو، بلوچی، لری، مازنی و گیلکی. شمار زیادی از کودکان ایران با زبان مادری خود گفت‌وگو می‌کنند، بهترین شیوه برای پیوند دادن کودکان ایران زمین، آموزش زبان مادری با عنوان بخشی از برنامه آموزشی است تا زبان های محلی ایران در کنار زبان ارتباطی همه مردم ایران که پایه زبان آموزشی به کودکان است، رشد کند و گسترش یابد.

نتیجه: زبان مادری یعنی هویت، یعنی خانواده، یعنی مادر و مهر مادری