بیوگرافی و عکسهای برزو ارجمند بازیگر

بیوگرافی و عکسهای برزو ارجمند بازیگر

بیوگرافی برزو ارجمند

برزو ارجمند (زاده ۱۳۵۴ خورشیدی در مشهد)، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و پسر انوشیروان ارجمند است. او مدرک کارشناسی خود را از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران در زمینه بازیگری و کارگردانی دریافت کرد. او پدرش را یگانه استاد خود می‌داند. خواهرش بهار ارجمند از بازیگران تئاتر است و همسرش پارمیس زند طراح چهره پردازی سینماست.
تقریبا تمام خانواده برزو ارجمند اهل موسیقی هستند و خودش هم اولین سازش ملودیکا بود و بعد هم تمبک و تار و در حال حاضر گیتار می نوازد.

همسر برزو ارجمند

برزو ازدواج کرده است و همسرش از همکلاسی های دانشکده اش بوده و آنها یک پسر به نام جانیار دارند.

فیلم‌شناسی برزو ارجمند

فیلم‌های سینمایی

قهرمانان کوچک (۱۳۹۵)
سه بیگانه (۱۳۹۳)
اشنوگل (۱۳۹۵)
چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (۱۳۹۳)
مجرد ۴۰ ساله (۱۳۹۳)
معراجی‌ها (۱۳۹۲)
پل چوبی (۱۳۹۰)
از ما بهترون/از ما بهتران (۱۳۸۸)
تهران در جستجوی زیبایی (۱۳۸۸)
محیا (۱۳۸۶)
روز سوم (۱۳۸۵)
پروانه‌ای در مه (۱۳۸۴)
انتخاب (۱۳۸۳)
جایی دیگر (۱۳۸۱)
سفر سرخ (۱۳۷۹)

سریال‌های تلویزیونی

۱۳۷۳ زیر چتر خورشید بهمن زرین پور
۱۳۷۴ زیر گنبد کبود بهمن زرین پور
۱۳۷۵ معین پزشک احمدرضا گرشاسبی
۱۳۷۶ ایستگاه آخر منوچهر عسگری نسب
۱۳۷۸ رؤیای کبود عبدا… صادقی
۱۳۷۹ زمان شوریدگی محمد علی نجفی
۱۳۷۹ خورشید بانو مهدی حسینی وند
۱۳۸۰ زیر آسمان شهر سری ۱ مهران غفوریان
۱۳۸۱ زیر آسمان شهر سری ۲ مهران غفوریان
۱۳۸۱ پشت کنکوری‌ها پریسا بخت‌آور
۱۳۸۱ در کنار هم فتحعلی اویسی
۱۳۸۲ رسم شیدایی اکبر خواجویی
۱۳۸۲ مسافر زمان مسعود نوابی
۱۳۸۲ مشق عشق بهرام بهرامیان
۱۳۸۳ فرار بزرگ محمدحسین لطیفی
۱۳۸۴ مثل همیشه وحید حسینی
۱۳۸۴ ارث بابام سید جواد رضویان
۱۳۸۴ شب‌های برره مهران مدیری بازیگر مهمان
۱۳۸۵ صاحبدلان حسین لطیفی
۱۳۸۵ ساعت شنی بهرام بهرامیان
۱۳۸۶ ما چند نفر فیاض موسوی
۱۳۸۶ خواستگاران گلاب آدینه
۱۳۸۶ یک وجب خاک علی عبدالعلی زاده
۱۳۸۶ نشانی رامبد جوان
۱۳۸۶ گل یا پوچ جواد افشار
۱۳۸۷ نردبام آسمان حسین لطیفی
۱۳۸۸ اشک‌ها و لبخندها حسن فتحی
مرد دوهزارچهره مهران مدیری نوروز ۱۳۸۸
۱۳۸۸ عبور از پاییز مسعود شاه محمدی
نون و ریحون فرزاد مؤتمن رمضان ۱۳۸۹
۱۳۹۱ تهران پلاک ۱ مهدی مظلومی شبکه تهران
فراموشی سعید سلطانی نوروز ۱۳۹۱
۱۳۹۲ معراجی‌ها مسعود ده نمکی
ما فرشته نیستیم فلورا سام نوروز ۱۳۹۳
۱۳۹۳ زخم مسعود آب‌پرور هفته نیروی انتظامی
۱۳۹۴ تنهایی لیلا محمدحسین لطیفی
۱۳۹۴ کیمیا جواد افشار
۱۳۹۴ غیرعلنی مهرداد خوشبخت

پخش شبکه خانگی

قهوه تلخ (مهران مدیری ۱۳۹۱–۱۳۸۸)
ویلای من (مهران مدیری ۱۳۹۱)
شوخی کردم (مهران مدیری ۱۳۹۲)

برنامه تلویزیونی

شام ایرانی
بمب خنده
خندوانه
دورهمی

تله فیلم‌ها

خاطرات الاغ مهربان (۱۳۸۷)
پروانه‌ای در غبار (۱۳۸۸)
بجامانده (۱۳۹۰)
طرقه (۱۳۸۷)

جوایز و افتخارات برزو ارجمند

او برای بازی در سریال‌های مشق عشق و یک وجب خاک جایزه بهترین بازیگری را از شبکه‌های جام جم و سه دریافت کرد. همچنین برای بازی در سریال قهوه تلخ کاندید بهترین بازیگری از جشن دنیای تصویر شد. وی برای بازی در فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ساخته وحید جلیلوند نیز کاندید بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنواره شهر و جشن منتقدان سینمای ایران شد.

مصاحبه با برزو ارجمند و همسرش

زمانی که فهمیدید قرار است صاحب فرزند شوید چه حسی داشتید؟

پارمیس:ترس

چرا؟

پارمیس:خب پذیرفتن مسئولیت حس ترسناکی است. دائم با خودمان فکر می کردیم که حالا باید چه کار کنیم. خیلی حس ترسناکی است، حس اولیه اش ترس بود اما بعد از آن خوشحال بودیم.

برزو:جانیار خارج از ایران به دنیا آمده، همان زمانی که پارمیس به سفر رفت، من هم برای گرفتن ویزا اقدام کردم، اما کار من به مشکل برخورد. وقتی جانیار متولد شد، پارمیس ۳ ماه با او تنها بود. زمانی که او به دنیا آمد نبودم . همه چیز وحشتناک و بد بود البته خیلی هم خوشحال بودم چرا که می دانستم بار زندگی به روی دوش همسرم است. در مورد بچه دار شدن هم می دانستم که همه سختی هایش برای پارمیس است و خوشی هایش برای من است به همین دلیل خوشحال هستم. واقعیت این است که در تمام ۱۰ سال زندگی مان هم همین طوری بوده. سختی های زندگی و فکر کردن در مورد چگونه زندگی کردن همیشه با پارمیس بوده. بعد از ۱۰ سال بالاخره تصمیم گرفته بودیم که بچه دار شویم.

قبل از اینکه جانیار به دنیا بیاید دوست داشتید دختر باشد یا پسر؟

پارمیس:از همان اول پسر می خواستم. اما به خودم می قبولاندم که سالم بودن بچه مهم تر از هر چیزی است.
برزو:من هم پسر دوست داشتم اما همیشه می خواستم دو تا بچه داشته باشم. اولی پسر باشد و دومی دختر.

پارمیس:راستش را بخواهید برزو همیشه دوست داشت یک دختر داشته باشد و اسمش را بگذارد باران.
برزو:این دلیل داشت؛ من در ۱۷ سالگی خواب دخترم را دیدم. در خوابم به او گفتم شما کی هستید؟ به من جواب داد که من باران ارجمند هستم. در آن زمان هم اسم باران خیلی کم شنیده بودم.

اسم جانیار را چه کسی انتخاب کرد؟

پارمیس:برزو. از کتاب اسم انتخاب کردیم. خیلی دنبال اسم بودیم. یک شب چند تا از دوستان مان هم اینجا بودند، همین طور که داشتیم می گفتیم جانیار را انتخاب کردیم و همه هم گفتند که آره خیلی خوب است.

حالا بعد از به دنیا آمدن جانیار زندگی چقدر برای شما فرق کرده است؟

برزو:همه چیز متحول شده است.
پارمیس:حس آدم کلا فرق می کند. زمانی که بچه دار می شوی، اصلا یک طور دیگر فکر می کنی و احساست به زندگی عوض می شود و دیدت به زندگی فرق می کند.

اولین لحظه ای که جانیار را دیدید، چه حسی داشتید؟

پارمیس:خیلی متعجب بودم. باورم نمی شد که این بچه من باشد. داستانش خیلی بامزه بود. خیلی مو داشت. همین طور که نگهش داشته بودند، چشمانش باز بود و دور و برش را نگاه می کرد و تقریبا گریه می کرد. من دائم می پرسیدم که بچه ام کو؟ چون سزارین داشتم، بیهوشم کرده بودند. زمان بیهوشی خیلی کم بود، درست مانند یک خواب یک ربع ساعت بود. همین که چشمانم را باز کردم، دیدم یک بچه ای دارد گریه می کند. دوباره پرسیدم بچه من کجاست؟ به من نشانش دادند و گذاشتنش روی سینه ام. همین که روی سینه ام قرار گرفت ساکت شد. از همان جا بود که قلبم کش آمد.

نگرانی ها از بین رفت؟

پارمیس:آره تمام نگرانی ها محو شد. چرا که دائم من نگران بودم که بچه ام سالم باشد. با اینکه تمام آزمایش ها را انجام داده بودم، خدا خدا می کردم که بچه ام سالم باشد.

برزو: روزی که پارمیس به بیمارستان رفت، حدودا ساعت چهار و نیم صبح به وقت محلی بود. می دانستم که پارمیس سحرخیز است و زمانی که من از ایران به او زنگ می زدم، زود بود. آن روز هرقدر تلفن می زدم، پارمیس جواب نمی داد و از این قضیه خیلی نگران بودم. تا اینکه بعد از ۳۰ بار تماس، ساعت ۹ شب به وقت ایران خاله اش تلفن را جواب داد و به من گفت برزو بابا شدی. تنها کاری که می توانستم انجام بدهم گریه کردن بود. اولین بار یک عکس از او و پارمیس در بیمارستان دیدم. بعد از آن با تانگو شروع کردیم به حرف زدن و شعر خواندن و دائما می گفتم تا ۲ هفته دیگر می آیم چون واقعا قرار بود کارم درست شود. همه چیز برای من خیلی سخت بود. هیچ کار سینمایی یا تلویزیونی قبول نکرده بودم، آن موقع همیشه نگران تنهایی همسرم و فرزندم بودم.

در برنامه ریزی هایی که برای پسرتان انجام دادید تا کجا پیش رفتید؟

پارمیس:برنامه های زیادی برای او دارم اما به این نتیجه رسیدم که نمی توان طبق برنامه ریزی پیش رفت و خیلی کم پیش می آید که همه چیز همان طوری باشد که تصورش کردید. ما خیلی برنامه ریزی کرده بودیم، اما هیچ کدام محقق نشد. هیچ کدام اتفاق نیفتاد و یک عالمه مشکل به آنها اضافه شد. هزینه های زیادی تقبل کردیم. بنابراین باید دید که چه می شود و ببینیم خدا چه می خواهد.

برزو:یکسری از کارها وجود دارد که به عنوان پدر و مادر می توانیم انجام دهیم که فرزندمان در آینده می تواند از آن استفاده کند. به خاطر می آورم قبل از اینکه دانشجو شوم در حال اقدام برای رفتن به کانادا بودم و تنها مدرکی که در آن پروسه خیلی برایم مفید واقع شد، مدرک غریق نجاتی بود که برای دوران ۱۴ یا ۱۵ سالگی بود. این مدرک خیلی به دردم خورد.از ۵ سالگی شنا می کردم. البته فکر می کردم اگر بازیگر نمی شدم، فعالیتم در عرصه موسیقی به کمک می آمد. یکسری کارهایی از این دست می توانیم انجام دهیم که به داشته های مان اضافه شود. پارمیس زبانش خیلی خوب است. اینها مجموعه داشته هایی است که می توانیم در اختیارش قرار بدهیم که در آینده انتخاب های بیشتری داشته باشد.

پارمیس:موافقم؛ مثلا فکر کرده ایم که پیانو نواختن را یاد بگیرد، اما خب نمی دانیم در آینده دوست خواهد داشت یا نه؟ بنابراین هیچ چیز قابل پیش بینی نیست.

برزو:دوست داریم که حتما موسیقی کار کند، دوست داریم ورزش کند، زبان بخواند، خیلی چیزها را دوست داریم.

بازیگری چطور؟ دوست دارید بازیگر شود؟

برزو:نه؛ واقعا دوست ندارم مگر اینکه شرایط سینما و هنر در ایران تغییر کرده باشد.

تمام این حرف ها را پدرم به من می زد، من به او می گفتم که تو خودت بازیگر شدی اما دوست نداری من هم بازیگر شوم. الان می فهمم چرا که اصولا بازیگری و هنر در ایران شغل نیست اما در همه جای دنیا شغل به حساب می آید. در ایران به عنوان یک شغل نمی توان به آن نگاه کرد، بنابراین اصلا امنیت کاری وجود ندارد.شاید تا وقتی که جانیار بزرگ شود و به بازیگری علاقه مند باشد، خیلی چیزها تغییر کرده باشد اما تا اینجایی که من تجربه اش کرده ام هنوز با آن موافق نیستم.

 عکسهای برزو ارجمند