موارد مصرف و عوارض قرص زونیساماید

زونیساماید چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ آیا در درمان صرع و بیماری پارکینسون ماثر است؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطه زونیساماید پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.

زونیساماید چیست؟

زونیساماید یا Zonisamide از لحاظ شیمیایی، این دارو یک سولفونامید است. و به عنوان درمان کمکی در بیماری پارکینسون، تشنج پارشیال، سندرم لنوکس-گستو، صرع میوکلونیک و صرع تونیک-کلونیک منتشر کاربرد دارد و به شکل قرص خوراکی مصرف می شود. علاوه بر این، زونیساماید گاهی به‌صورت تک‌ دارو برای درمان صرع پارشیال تجویز می‌شود.

نکات پیش از مصرف زونیساماید

زونیساماید بخصوص در مقادیر بالاترممکن است سبب خواب آلودگی شود. لذا در حین مصرف زونیساماید از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، مانند رانندگی و کار با ماشین آلات بپرهیزید.
بعلت احتمال بروز مشکلات خونی با مصرف زونیساماید، در صورت بروز عوارض زیر فورا پزشک خود را مطلع کنید: تب، زخم گلو، زخم های دهانی،کبود شدگی و خونمردگی های مداوم پوستی.

حین مصرف زونیساماید در صورت بروز بثورات پوستی و یا وخیم تر شدن تشنج ها با پزشک معالج تماس بگیرید.
در صورت بروز علائمی نظیر درد ناگهانی پشت، درد شکمی، وجود خون در ادرار که به وجود سنگ کلیه اشاره می کنند، فورا با پزشک معالج تماس بگیرید.

موارد مصرف

این دارو به عنوان درمان کمکی در درمان تشنج پارشیل استفاده می شود.

نحوه مصرف

این دارو را حتما طبق نظر و نسخه پزشک مربوطه مصرف کنید اما معمولا مقدار مصرف برای صرع پارشیال ( در ترکیب با دیگر داروهای ضد صرع): بزرگسالان و کودکان ۱۶ سال و بالاتر: مقدار اولیه: ۱۰۰ mg، یک بار در روز. بعد از ۲ هفته، می تواند تا ۲۰۰ mg در روز، تک مقدار یا در مقادیر منقسم ( ۱۰۰ mg دو بار در روز)، حداقل بمدت دو هفته. این مقدار می تواند به ۳۰۰ mg در روز و سپس ۴۰۰ mg در روز افزایش یابد. باید حداقل فاصله دو هفته ای در تنظیم مقدار مصرف رعایت گردد.

عوارض پس از مصرف

بی اشتهایی، تهوع، خواب آلودگی، گیجی، سردرد، تحریک پذیری و آشفتگی، واکنشهای پوستی شدید همانند استونس جانسون و نکرولیز سمی اپیدرم، آنمی آپلاستیک، آگرانولوستیوز، سنگ کلیه، افسردگی، روانپریشی، کندی روانی- حرکتی، کاهش تمرکز، نقائص تکلمی، آتاکسی، پارستزی، نیستاگموس، دیپلوپی، اختلالات گوارشی، خستگی، کاهش تعریق، هیپرترمی.